Pięknie wkraczamy w Nowy Rok! Już 15 stycznia o godz. 18.00 Sala Koncertowa Pałacu Szustra wypełni się muzyką kompozytora, który przez dziesięciolecia był zapomniany. Jakże niesłusznie! Ten koncert to na prawdę wielki rarytas dla każdego melomana. Absolutnie i bez wyjątku! Propagatorem twórczości tego związanego z wileńszczyzną kompozytora jest znakomity pianista - Włodzimierz Lebiecki, którego rzezcz jasna usłyszymy w utworach tego kompozytora. (dokładny program już wkrótce) Koncert jest promocją najnowszej płyty wydawnictwa DUX (po koncercie płytę będzie można nabyć, by w domu cieszyć uszy tą piękną muzyką). Kim był Giedymin Rodkiewicz? Rodzina Rodkiewiczów wywodziła się powiatu oszmiańskiego (obecnie Białoruś), tam też znajdowały się ich rodowe majątki ziemskie. Giedymin Prosper urodził się 23 czerwca 1834 roku się we dworze w Juraciszkach i został ochrzczony w kościele parafialnym w Trabach, jego ojciec Kazimierz Rodkiewicz był asesorem grodowym sądu wileńskiego. W 1858 roku w katedrze św. Jana w Warszawie zawarł związek małżeński z Teresą z Koziełł – Poklewskich. Z tego małżeństwa urodziło się sześcioro dzieci (dwóch synów i cztery córki). Jego życie zapewne toczyło się pomiędzy zarządzaniem rodzinnymi majątkami a Wilnem, gdzie nabył kamienicę przy ul. Królewskiej 7, nieopodal katedry św. Stanisława. Zmarł 3 października 1891 roku w Wilnie, jego grób znajduje się przy alei głównej na cmentarzu na Rossie, nieopodal kaplicy. Jego dotychczas znana spuścizna muzyczna obejmuje blisko 40 utworów fortepianowych drukowanych i pozostałych w rękopisach, świadczących o świetnej edukacji i wirtuozowskim poziomie pianistycznym. Również kwestia edukacji muzycznej kompozytora nie została jeszcze zbadana, nie wiadomo czy ukończył konserwatorium w Paryżu, czy w Wiedniu, a może nauki pobierał indywidualnie w Wilnie u pedagogów muzycznych, co było w zasięgu jego możliwości finansowych jako osoby majętnej. W twórczości Rodkiewicza dominują modne w XIX-wiecznych salonach utwory: galop, polka, mazur, walc, tańce chińskie, arabskie, fantazje, mające charakter radosny, afirmujący życie, ale też w jego spuściźnie zachowały się nokturny i wspomnienia m. in. dedykowane przedwcześnie zmarłej w wieku 42 lat żonie Teresie. Adresatami utworów były osoby z najbliższego otoczenia rodzinnego i towarzyskiego kompozytora: Koziełł – Poklewscy, Jodko, Karabanowicz, Pawłowicz. G. Rodkiewicz kompozycje wydawał własnym sumptem w drukarni muzycznej Rudolfa Friedleina (1811-1873) z Warszawy oraz w oficynach wydawniczych: Zawadzkich w Wilnie i Olgebrandta z Warszawy. ZAPRASZAMY!