Sonata Jesienna

Teatr WARSawy

Dramat

9,0/ 10

Sztuka autorstwa jednego z największych szwedzkich artystów, Ingmara Bergmana, reżysera filmowego i teatralnego. Jednego z największych reżyserów w historii kina.

Film Jesienna Sonata miał premierę w 1978 roku. Charlotta jest światowej sławy pianistką. Zostawiła rodzinę dla sztuki. Na zaproszenie córki Ewy i jej męża przyjeżdża do małego prowincjonalnego zboru protestanckiego w Norwegii. Na miejscu okazuje się, że Ewa wzięła pod dach dotkniętą tajemniczą chorobą siostrę Helenę, zamkniętą przed laty przez matkę w domu opieki.

"Matka, egotyczna i autorytarna, wypełnia swoją obecnością dom córki, narusza jej kontemplacyjny tryb życia, kompulsywnie zagaduje ciszę. Córka, z początku podporządkowana matce – wybucha i bez żadnych zahamowań zalewa matkę swoim żalem. Pod jej powściągliwością kryje się morze nienawiści, poczucia krzywdy i niezagojonych ran z dzieciństwa i wczesnej młodości. Matka czuje się przyparta do ściany, przygnieciona zarzutami jednej córki, chorobą i cierpieniem drugiej, wreszcie zżerana przez poczucie winy, błaga o czułość, której nie otrzymuje. W Sonacie jesiennej Ingmar Bergman tworzy idealny horror psychologiczny i wrzuca bohaterów w potrzask bez wyjścia, z którego ucieczka – nawet ta dosłowna, na którą matka ostatecznie się decyduje, nie może dać ulgi, bo jest tylko ucieczką od samej siebie.

Bergman w swoim tekście w niezwykle przenikliwy sposób pokazuje konfrontację skrzywdzonej córki z matką – nie oszczędzając przy tym bohaterek i nie dając widzowi nadziei na łatwe rozwiązanie. Nie daje też kiczu cudownego pojednania, „nowo narodzonej” matki, fantastycznie odmienionej lub oczyszczonej z żalu córki. Daje nam jednak epilog, gest wyciągnięcia ręki, list córki do matki. Jest nadzieja na przebaczenie.".

Na scenie występuje Katarzyna Chmielewska, Aleksandra Justa , Weronika Nockowska, Wojciech Solarz.

Czas trwania: 90 minut
Źródło zdjęcia: fot. Magdalena Charczuk

Obsada

Katarzyna Chmielewska

Aleksandra Justa

Weronika Nockowska

Wojciech Solarz

więcej

Realizacja

Autor: Ingmar Bergman

Przekład: Zygmunt Łanowski

Reżyseria: Kuba Kowalski

Scenografia i kostiumy: Arek Ślesiński

Muzyka: Radek Duda

Reżyseria światła: Damian Pawella

więcej

Opinie naszych widzów (9)

10,0/ 10

Piękny i wzruszający spektakl. Ciekawa konwencja i tekst literacki. Polecam

e......@....pl / 12 lutego 2019
10,0/ 10

Bardzo skromna scenografia, ale to po pewnym czasie staje się atutem, ponieważ widzisz świetną grę aktorską. Sztuka, która zmusza do przemyśleń, na pewno to nie jest sztuka jedna z wielu, którą zapomnisz. Super! Gratuluję aktorom i przepraszam że nie wstałam:-)

jo.....@....pl / 20 stycznia 2019
10,0/ 10

Świetna, głęboka gra aktorska. W pamięć zapada szczególnie bardzo autentyczna kreacja Aleksandry Justy. To spektakl, który ogląda się z zapartym tchem, skłania do refleksji i wewnętrznego przeżywania świata dramatu przez widza. Polecam, trzeba zobaczyć!

an.....@gm...il.com / 25 sierpnia 2018
10,0/ 10

Doskonale wyreżyserowany i zagrany klasyczny spektakl. Rodzinna psychodrama - widz koncentruje się na emocjach i relacjach międzyludzkich. Żadnych udziwnień, jakże popularnych we współczesnym teatrze. Brawurowa rola Aleksandry Justy. Gorąco polecam i proszę o więcej takich właśnie sztuk!

ma.....@....pl / 16 czerwca 2018
9,0/ 10

Bardzo dobry spektakl. Pierwsza wizyta w tym teatrze bardzo na plus. Szczególne brawa za rolę matki i córki!

ma.....@gm...il.com / 10 lutego 2019
9,0/ 10

Aleksandra Justa była fenomenalna, a pozostali aktorzy na przyzwoitym poziomie. Podobało nam się zastosowanie oszczędnych środków wyrazu, jednocześnie forma spektaklu była bardzo typowa dla współczesnego teatru przez co trochę zbyt konwencjonalna. Na uwagę zasługuje też rozwiązanie obecności niepełnosprawnej córki Heleny w postaci choreografii w wykonaniu Katarzyny Chmielewskiej, która znakomicie się komponował z fabułą sztuki i podkreśla jej charakter. Weronika Nockowska w roli Ewy wypadła bardzo dojrzałe ale świetna Justa jednak skradła jej show. Generalnie polecam!

al.....@gm...il.com / 27 sierpnia 2018
9,0/ 10

Wyśmienicie zagrany, przejmujący spektakl. Każda z postaci intrygująca i zmuszająca do refleksji. Uniwersalny, ponadczasowy temat tekstu Bergmana ze świetnymi rolami aktorów - trudno przejść obok niego obojętnie. Chapeau-bas!

pa.....@....pl / 25 sierpnia 2018
8,0/ 10

Bardzo trudna tematyka, świetnie zagrane role.

ma.....@gm...il.com / 11 lutego 2019
8,0/ 10

Spektakl poruszający, ważny. Bardzo ciekawie ustawiona postać Leny. Oszczędne środki scenograficzne stworzyły dużą przestrzeń dla aktorów.

Bi.....@st...ra.pl / 22 listopada 2018