Dobrze oderwać się od Ziemi. Szczególnie, jeśli na Ziemi wrze, a przed nami podróż na Marsa, gdzie wszystko można zacząć od nowa. Co będzie potrzebne? Sadzonki drzew? Pszczoły? Muzyka? Nowy język? Rytuały? Broń? Lecimy. Zamknięci w małej kapsule, niczego nie musimy. Tylko nauczyć się żyć ze sobą nawzajem. Wszystko jest zautomatyzowane, zaprogramowane, sterowane z oddalającej się Ziemi – przez kogoś innego. Patrzymy w gwiazdy, słuchamy kosmicznej ciszy. Dobrze pobyć w stanie nieważkości, nim znowu zderzymy się z grawitacją. Dziesięć, dziewięć, osiem, siedem, sześć... Spektakl zrealizowany w ramach projektu „Dramaturgie społeczne”, organizowanego przez Teatr Powszechny w Warszawie i Fundację Strefa WolnoSłowa, dzięki wsparciu finansowemu miasta stołecznego Warszawy.