KONTRAKT ukazuje świat wielkiej korporacji i dwóch kobiet, które ze sobą pracują. Jedna z nich jest szefową drugiej i wydaje się, że w związku z tym powinna nadzorować pracę i wypełnianie obowiązków służbowych swojej podwładnej. Okazuje się jednak, że firma wymaga od swoich pracowników także zachowania ścisłych, wręcz absurdalnych standardów w… życiu osobistym, ingerując nawet w ich relacje intymne. Spotkania służbowe, krążące wokół relacji zatrudnionej w korporacji Emmy z Darrenem, przeistaczają się w swoiste pojedynki i demonstracje władzy... Bartlett w swoim tekście odwołuje się do znakomitej tradycji teatru absurdu ustanowionej przez Ionesco czy Havla, eksplorując sposób, w jaki wielka firma z jego sztuki definiuje „relacje prywatne” i jak przez to wkrada się w najbardziej osobiste sfery życia swoich pracowników, zawłaszczając sferę prywatną. Tematy obecne choćby u Orwella zyskują tu współczesny wymiar, jako że realia sztuki są charakterystyczne dla kapitalistycznych korporacji, będących bezdusznymi i potężnymi machinami. A to wszystko nie bez błyskotliwej satyry na korporacyjny świat.