Średnia ocena
8 oddanych głosów
Bent
Berlin lat trzydziestych. Dancingi, kabarety i kluby dla gejów mają się świetnie. Do władzy dochodzą faszyści, ale nikt jeszcze nie wie, co to oznacza. Nie interesuje to głównego bohatera sztuki Martina Shermana. Max żyje z dnia na dzień w wynajmowanych mieszkaniach, między pijaństwem, przygodnym sexem a kombinowaniem pieniędzy. Wydarzenia pewnej nocy wywrócą jego świat do góry nogami.
..Sztuka mówi o prześladowaniu homoseksualistów w faszystowskich Niemczech. To nieznany wciąż temat, przysłonięty innymi historiami. Dyskryminacja różowych trójkątów była przez lata tematem tabu, a wielu gejów po wojnie trafiło do więzienia. „Bent” to opowieść o człowieku, który boi się kochać.'' Natalie Ringler
Czas trwania: 130 minut
Źródło zdjęcia: fot. Katarzyna Chmura-Cegiełkowska
Zwiastuny
Obsada
Kamil Siegmund
Rudy / Kapitan
Piotr Bulcewicz
Horst / Wolf
Piotr Siwkiewicz
Freddie / Strażnik / Gestapowiec
Maciej Wyczański
Greta / Oficer
więcej
Realizacja
Autor: Martin Sherman
Reżyseria: Natalie Ringler
Przekład: Rubi Birden
Scenografia/kostiumy: Aneta Suskiewicz
Muzyka: Piotr Łabonarski
Choreografia/ruch sceniczny: Wiktor Korszla
Reżyseria światła: Paweł Srebrzyński
Kierowniczka produkcji: Natalia Mołodowiec
więcej
Opinie naszych widzów (6)
-
10,0/ 10
Nikt z nas nie chciałby spotkać ludzi którzy zabijają, mordują, poniżają innego człowieka. Na przeciw mordercom są ludzie, mający swoją godność, przyjaciół i oni są zwycięzcami w tej i w każdej innej wojnie. I o tym musimy wiedzieć i pamiętać i to, nam pokazali rewelacyjni i niezwykle zdolni aktorzy. Dziękuję. Pozdrawiam jerzy ogrodnicki / stary aktor na emeryturze /
og.....@gm...il.com / 11 października 2018
-
10,0/ 10
Bardzo mądry tekst. Świetnie zagrany. Nieprawdopodobnie silny przekaz emocjonalny, przy oszczędnych środkach inscenizacyjnych. To niesamowite, jak można minimalnymi środkami wiele wyrazić. Polecam!
da.....@....pl / 24 kwietnia 2018
-
10,0/ 10
Bardzo dobra, poruszająca sztuka. Wciska w fotel. Temat niewątpliwie trudny na co trzeba się przygotować.
ma.....@....pl / 27 lutego 2018
-
10,0/ 10
Ukłony w stronę pana Mariusza Drężka, który wspaniale sprostał emocjonalnie wymagającej roli.
ag.....@gm...il.com / 21 lutego 2018
-
9,0/ 10
Angażujący emocjonalnie, przejmujący i dość okrutny, ale przy tym w smaku, niepatetyczny. Dużo ciekawych rozwiązań jeżeli chodzi o scenografię i estetykę ogółem. Zdecydowanie warto obejrzeć, bo spektakl na długo pozostanie w pamięci, ale życia raczej nie wywróci do góry nogami. Jedyna rzecz na minus to napisy w języku angielskim, a raczej osoba, która je obsługuje, ponieważ często zdarzało się, że są one przesunięte o dwie-trzy kwestie do przodu lub do tyłu co podejrzewam, że niepolskojęzycznym widzom mogło psuć odbiór spektaklu.
sz.....@gm...il.com / 21 lipca 2018
Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy
Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy to teatr ciekawych opowieści, oparty na wystawieniach współczesnego dramatu, klasyki w nowych przekładach i adaptacji wybitnych powieści. Dramatyczny organizuje prestiżowe Warszawskie Spotkania Teatralne, Międzynarodowy Festiwal Sztuki Mimu (jeden z najważniejszych festiwali pantomimy na świecie) i Letni Przegląd Teatru Dramatycznego. Dyrektorem Teatru jest dramatopisarz Tadeusz Słobodzianek.
Mocą uchwały Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 8 listopada 2012 roku w wyniku połączenia dwóch instytucji kultury: Teatru Dramatycznego m.st. im. Gustawa Holoubka i Teatru Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego z dniem 1 stycznia 2013 roku powstała nowa instytucja o nazwie Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy. Dwie główne sceny Teatru otrzymały odpowiednio nazwy: Scena im. Gustawa Holoubka (na placu Defilad 1) i Scena Na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (na ul. Kasprzaka 22).
więcej
