Pelikan. Zabawa z ogniem

Teatr Collegium Nobilium

Dramat

7,8/ 10

Spektakl Pelikan. Zabawa z ogniem bierze udział w konkursie na najlepszy spektakl 9 edycji ITSELF . Prezentowany jest z napisami w języku polskim i angielskim.

Pelikan. Zabawa z ogniem” to wnikliwy portret dwóch rodzin prowadzących ze sobą swoistą grę namiętnościami i uczuciami. Grę, w której kat niepostrzeżenie staje się ofiarą, szlachetność okrucieństwem, a okrucieństwo słabością.

Na scenie występują między innymi Ewa Prus jako Matka/Eliza, Kamil Studnicki jako Syn/Fryderyk, Michalina Łabacz jako Córka/Gerda, Maria Sobocińska jako Córka/Gerda/Matka, Mateusz Kmiecik jako Zięć/Aksel, Hubert Zapiór jako Zięć/Aksel.

Czas trwania: 150 minut

Obsada

Ewa Prus
Matka/Eliza

Kamil Studnicki
Syn/Fryderyk

Michalina Łabacz
Córka/Gerda

Maria Sobocińska
Córka/Gerda/Matka

Mateusz Kmiecik
Zięć/Aksel

Hubert Zapiór
Zięć/Aksel

Izabela Zwierzyńska
Margret/Matka

Filip Krupa
Ojciec

Bartosz Mikulak
Syn

Lidia Pronobis
Synowa

Hubert Paszkiewicz
Przyjaciel

Joanna Balas
Kuzynka

więcej

Realizacja

Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie, reż. Jan Englert

Autor: August Strindberg

Tłumaczenie: Zygmunt Łanowski

Reżyseria: Jan Englert

Scenografia, kostiumy i światło: Anna Skupień i Katarzyna Szczurowska

Muzyka: Jakub Gawlik

Asystentki reżysera: Anna Gryszkówna i Michalina Żemła

więcej

Opinie naszych widzów (13)

10,0/ 10

Zawodowy spektakl!

nz.....@....pl / 22 maja 2017
10,0/ 10

Godny polecenia spektakl, a w zasadzie pierwsza część - "Pelikan" . Świetna gra Aktorów ( chociaż gra to niefortunnie określenie - byli autentyczni, weszli w rolę całkowicie, trzymając w napięciu i ciekawości przez cały czas). Wielkie brawa dla wszystkich, ale największe dla Pani Ewy Prus za autentyczność. Godny wspomnienia jest również Pan Filip Krupa za epizodyczną, ale dobrą grę aktorską.

em.....@....pl / 05 kwietnia 2017
10,0/ 10

Genialne przedstawienie w reżyserii Pana Englerta. Młodzi aktorzy stworzyli sztukę, która jest dużo lepsza od niejednej aktualnie granej przez "profesjonalny" teatr. Na pochwałę zasługują przede wszystkim aktorzy występujący w pierwszym akcie.

wl.....@gm...il.com / 15 marca 2017
10,0/ 10

Naprawdę wysoki poziom gry aktorskiej, dla ich kreacji warto zobaczyć spektakl.

ol.....@ic...ud.com / 10 marca 2017
9,0/ 10

Świetny spektakl, duże zaangażowanie aktorów, dobrze ukazana złożoność relacji ludzkich oraz emocjonalność.

pr.....@gm...il.com / 01 czerwca 2017
9,0/ 10

Bardzo dobre główne role kobiece w pierwszym i drugim akcie polecam

gc.....@gm...il.com / 10 marca 2017
8,0/ 10

Świetne role kobiece.

a......@gm...il.com / 10 marca 2017
8,0/ 10

Świetne główne role kobiece w Pelikanie i Zabawie z ogniem.

or.....@gm...il.com / 01 marca 2017
7,0/ 10

Spektakl pt. "Pelikan. Zabawa z ogniem" wywarł na mnie pozytywnie wrażenie. Zarówno wykonanie, jak i scenografia, kostiumy, dialogi prezentowały wysoki poziom. Osobiście uważam, że dialogów mogłoby być więcej a niektóre sceny krótsze ale mimo wszystko całość wykonania oceniam wysoko.

ag.....@in...ia.pl / 11 kwietnia 2017
6,0/ 10

Temat bardzo ciekawy. Psychologiczne studium postaci dramatu - ich wewnętrznych rozterek i wzajemnych relacji między nimi. Widzimy życie toczące się na niebezpiecznej krawędzi, czyli tytułową zabawę z ogniem, a właściwie mieszankę wybuchową, do której ktoś wrzucił przeciwieństwa nie do pogodzenia. Mamy zatem dominację i patologiczne skąpstwo jednych, skutkujące poczuciem odrzucenia i poniżenia u innych, lodowaty cynizm próbujący bezskutecznie ostudzić gorące emocje, rozgrywające się w dziwnym trójkącie męsko-damsko-męskim. Mamy też rezygnację i bunt przeciw niej i pewność, że to wszystko zmierza do nieuchronnej klęski, której apogeum będzie wzniecenie tytułowego ognia. Gdyby chcieć w jednym zdaniu zawrzeć streszczenie tej sztuki, można by to zrobić tak - dorośli bawiący się zapałkami. Słabością przedstawienia jest jego nierówny poziom. Pierwsza część chce zadusić widza szarą, burą, brunatną i zielonkawą scenerią tak gęstą, że można by ją kroić. W scenerię tę, wpisują się też aktorzy, grając nużąco i monochromatycznie. W pierwszej części nie dostajemy ani chwili oddechu, co dobrze ujęła moja żona mówiąc, że czuje się jak w rodzinnym grobie. Podobnego zdania była chyba część publiczności, opuszczając teatr w czasie antraktu, Dała o tym znać pewna liczba pustych krzeseł, na początku drugiej aktu, który jakby na złość tym co wyszli, okazał się znacznie lepszy. Było w nim więcej światła, powietrza i aktorzy też, jakby zdolniejsi. Utwierdziło mnie to w i tak mocnym przekonaniu, że każdą książkę, każde dzieło teatralne, czy filmowe, powinno się czytać i oglądać od początku do końca.

st.....@....pl / 21 kwietnia 2017
6,0/ 10

Spektakl bardzo ciekawy, w zasadzie dobrze zagrany, brawo dla młodych aktorów, którzy dają z siebie wszystko!

E......@tr...ax.eu / 06 kwietnia 2017
6,0/ 10

To jest spektakl, w którym grają studenci/nowi absolwenci Szkoły Teatralnej. Oczywiście nie wszyscy reprezentują równy poziom. Ale warto zobaczyć rzadziej już dziś grywanego Strinberga.

me.....@po...ta.onet.pl / 10 marca 2017
3,0/ 10

Znakomita Lidia Pronobis. Niektórzy młodzi aktorzy natomiast chyba nie powinni dotrzeć aż do roku dyplomowego, Jeśli powaznie traktować tytul absolwenta AT. Niska ocena spektaklu dotyczy też reżyserii niestety.

mg.....@ne...4u.pl / 10 marca 2017