Francuski reżyser i choreograf Claude Bardouil podejmuje na nowo poszukiwania prowadzone poprzez taniec i teatr dotyczące podmiotowości i osobowości uwikłanych w gry pozorów i symulakrów. Po Nancy Spungen inspiracją dla spektaklu stała się Shannon Michelle Wilsey znana pod artystycznym pseudonimem Savannah. Mimo krótkiego życia zakończonego samobójczą śmiercią w wieku 23 lat Savannah wspięła się na szczyt kariery aktorki porno. Zagrała w ponad stu filmach. Jej niespokojne życie, mroczne epizody seksualne z dzieciństwa i wreszcie bycie ikoną pornoshowbiznesu spowodowały, że stała się obiektem seksualnym, a jej osobowość uległa wszechogarniającej erotyzacji. Dla Bardouila Savannah staje się antybohaterką, wobec której zapisane w tytule wyczerpanie zaczyna migotać znaczeniami. Po samobójstwie w stylu glamour popełnionym w białej corvetcie Savannah trafia do raju, w którym spotyka inne ikony kobiecej erotyki, przedmioty pożądania. Tu zaczyna się dochodzenie Bardouila i transowe doświadczenie współpracujących z nim aktorów i tancerzy.