Wystawa ZANURZONY W PIĘKNIE poświęcona jest osobie i twórczości o. Efrema Marii z Kcyni, kapłana, patrioty, rzeźbiarza, malarza i grafika. Stanisław Klawitter urodzony w Kcyni w 1894 r., przyjął zakonne imię Efrem Maria a wszystkie swoje prace podpisywał „Efrem z Kcyni”, w ten sposób upamiętniając swoją mała ojczyznę. W swoim 76 letnim życiu Efrem połączył służbę Bogu jako kapłan-zakonnik z drogą artystyczną, którą wiernie i pięknie służył Kościołowi. Na wystawie w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej znajduje się blisko 100 prac o. Efrema, z tego 30 rysunków wypożyczonych z Biblioteki Narodowej w Warszawie oraz obrazy ze zbiorów Braci Mniejszych Kapucynów. Prace te nie są dostępne na co dzień i obecna wystawa stanowi jedyną okazję do zapoznania się malarstwem Efrema. Ponad to na wydrukach wielkoformatowych przedstawione zostały pomniki, w tym ten który rozsławił o. Efrema w świecie – wyróżniony na wystawie sztuki antycznej i współczesnej w Chicago w roku 1932, model mauzoleum kardynała Merciera. Naukę rysunku rozpoczął u gnieźnieńskiego artysty Wiktora Gosienieckiego (1908-11), następnie studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie oraz w szkolne malarskiej benedyktynów w Beuron. W czasie I wojny światowej został wcielony do wojska, a za krytykę działań Niemców (podpalanie katedry w Reims) został uwięziony we Wrocławiu. Tam poznał i zaprzyjaźnił się z kapucynem o. Efremem Faconem, także więźniem. Ta znajomość zrodziła wybór życia zakonnego w zgromadzeniu franciszkańskim. Do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów wstąpił w roku 1920 w Prowincji Galicyjskiej. W roku 1922 przeniósł się do Belgijskiej Prowincji Kapucynów. W roku 1925 przyjął święcenia z rąk Prymasa Belgii – kardynała Josepha Merciera, w jego prywatnej kaplicy w Mechelen. Po świeceniach, dzięki wsparciu kardynała Merciera, kontynuował kształcenie artystyczne w Lowanium (Belgia). Dalsze lata o. Efrema to działalność artystyczna w wielu ośrodkach kapucyńskich i nie tylko, gdzie na zlecenia wykonywał dzieła zdobiące miejsca kultu oraz inne prace plastyczne. Zrealizował wystroje świątyń m.in. we Francji, Hiszpanii, Włoszech i w Belgii. W Polsce to m.in. : płaskorzeźby do gnieźnieńskiej katedry, pomnik prymasa Dalbora, witraże w kościele w rodzinnej Kcynii i Inowrocławiu. W latach 50 i 60 o. Efrem podupada na zdrowiu i leczy się w Instytutach Psychiatrycznych. W latach 60 rozpoczyna starania o paszport dyplomatyczny aby powrócić do Polski. Ostatecznie w 1965 roku wraca do kraju, przez jakich czas mieszka w Kcyni, w Zakroczymiu a od 1967 r. w Warszawie w klasztorze Kapucynów na ul. Miodowej, gdzie umiera i gdzie w kryptach kościoła został pochowany w grudniu 1970 roku. Wystawa czasowa: Zanurzony w Pięknie Gdzie: Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, ul. Dziekania 1, Warszawa (Stare Miasto) Godziny: wtorek- piątek: 12:00-17:00 || sobota-niedziela: 12:00 – 18:00