„Życie pszczoły jest jak magiczna studnia. Im więcej z niej czerpiesz, tym więcej w niej wody.” (Karl von Frisch) Barwne królestwo pszczół nazywamy rojem. Rój składa się z wielkiej matriarchini, pracowitych dam oraz leniwych kawalerów i liczy zwykle kilkadziesiąt tysięcy obywateli. Fascynująca złożoność życia pszczelego roju stawała się wielokrotnie w dziejach kultury europejskiej powodem nie tylko obserwacji apidologicznych, lecz także pretekstem do mówienia o obyczajach, o inteligencji, o pragnieniach, czy o ekspresji woli człowieka – stanowiła inspiracje do powstania wielu dzieł, które organizację roju uczyniły przedmiotem pogłębionej światopoglądowej refleksji. Bajka filozoficzna „Rój. Sekretne życie społeczne” to historia o rolach społecznych, rodzinnych więziach, religijnym podporządkowaniu, miłosnej manipulacji, która stanowić ma źródło pogłębionej wiedzy o analogiach między światem ludzkim i światem pszczół, stawiając tym samym poważne socjologiczne pytania dotyczące kondycji współczesnego człowieka. Zabawni i sarkastyczni bohaterowie spektaklu są uczestnikami wydarzeń ukazujących skrywane często zakamarki ludzkiej psychiki, dojmujący tragizm dnia codziennego i pasję, która daje siłę do walki z przeciwnościami. Istota przekazu zorientowana jest zarówno na młodego, jak i dorosłego widza. Poruszając w scenicznej opowieści takie tematy chcielibyśmy równolegle budować wypowiedź o niezwykłych owadach, o ich wyjątkowym i tajemniczym świecie, gdzie propagowany jest szacunek wobec natury oraz dbałości o ludzką cywilizację. Tworząc spektakl dla dzieci i dorosłych skupiliśmy się na takich formach życia pszczelego jak: taniec pszczół jako działanie komunikacyjne; metody integracji roju, czyli co spaja pszczelą rodzinę; wspólnota i symbioza jako warunek przetrwania. Pszczoły należą do niezwykle pożytecznych gatunków, ale są też dziś gatunkiem zagrożonym – ich ochrona to niecierpiące zwłoki zadanie! (Wiktor Moraczewski, dramaturg)