Hamlet

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Dramat

8,0/ 10

WG. "STUDIUM O HAMLECIE" STANISŁAWA WYSPIAŃSKIEGO

"W Polsce zagadką Hamleta jest to: co jest w Polsce – do myślenia".

To słowa Stanisława Wyspiańskiego z gorączkowo pisanego przez kilka dni Studium o „Hamlecie” – niezwykłego dzieła, będącego źródłem inspiracji dla wielu polskich reżyserów. Wyspiański zawarł w nim swoją fascynację fenomenem teatru, miłość do genialnego tekstu oraz wielkie pragnienie rozczytania go tak dotkliwie, aby wstrząsnąć sumieniami swoich rodaków.

Reżyser Bartosz Szydłowski sięga po Hamleta i czyta najsłynniejszy dramat Szekspira poprzez świat idei Stanisława Wyspiańskiego, zawarty w Studium…, czy w Wyzwoleniu. Wyspiański umierał na Polskę małostkową, egocentryczną, zaklętą w sloganach narodowości. Sięgał do Hamleta, bo widział w nim zmagania polskiego inteligenta, który stawał przeciwko światu kłamstw, triumfalnego rechotu, grotesce, która z kategorii estetycznej, stała się kategorią opisu realnego świata. Polski Hamlet współczesny to Hamlet czasów postprawdy. Ostatni samotnik przyzwoitości.

„Graj Hamleta, gdziekolwiek zechcesz w Polsce. Wszędzie twe słowa: fałsz, kradzież, szelmostwo, będą szelmostwo, fałsz, krzywdę oznaczać! I wołać zemsty!”

W spektaklu występują między innymi Marcin Kalisz, Mateusz Janicki, Maciej Jackowski, Agnieszka Judycka, Dominik Stroka, Wojciech Skibiński.

Realizacja

Autor: William Szekspir / Stanisław Wyspiański

Scenariusz: Piotr Augustyniak, Bartosz Szydłowski

Reżyseria: Bartosz Szydłowski

Scenografia i kostiumy: Małgorzata Szydłowska

Dramaturgia: Piotr Augustyniak

Muzyka: Dominik Strycharski

Choreografia: Dominika Knapik

Reżyseria światła: Marcin Chlanda

Multimedia: Dawid Kozłowski

Inspicjent: Anna Wójcicka

Producent: Bartosz Jelonek

więcej

Opinie naszych widzów (4)

10,0/ 10

Godny polecenia!!!

po.....@in...ia.pl / 23 marca 2020
10,0/ 10

Niezrozumiały dla widza który nie zna dramatu

ma.....@po...ta.onet.pl / 28 listopada 2019
7,0/ 10

Teatry krakowskie mają dziwny zwyczaj zmieniania lub wręcz ucinania zakończeń wystawianych sztuk, zmieniając w ten sposób intencje autora. Wprowadzenie na scenę dziecka z fatalną dykcją w przebraniu szeryfa jako ducha zamordowanego króla było moim zdaniem pomysłem niefortunnym. Bardzo dobra Ofelia. Interesujący eksperyment, ale inscenizacja niezbyt porywająca. Mimo to był to dobrze spędzony czas i absolutnie nie żałuję spędzonego w teatrze czasu.

al.....@on...et.pl / 09 listopada 2019
1,0/ 10

Nowatorskie, groteskowe podejscie do spektaklu, gdzie spodziewalam sie klasyki..... Wyszlismy po 1 godzinie ze spektaklu. Nie tylko my. Nie tego oczekiwalismy w Słowackim

sa.....@....com.pl / 26 lutego 2020