Ciężko mi cokolwiek napisać. To była jedna z najcięższych rzeczy, które widziałem, niesamowite wrażenie. Ale i przerażające. Nie wiem, co chwalić tu bardziej, bo wszystko było perfekcyjnie dograne, a z drugiej strony dziwnie to pisać o sztuce, która doprowadziła mnie do uczucia fizycznego dyskomfortu.

Spektakl świetny. Gra aktorska profesjonalna. Szkoda, że kecki DK nie przyłożył się do promocji tego wydarzenia i niewielu widzów mogło obejrzeć ten fascynujący, dający dużo do myślenia spektakl.

Dobro jest dobrem, zło jest złem, prawo bez miłosierdzia i emaptii jest puste. Polecam

Fantastyczna gra aktorka, niesamowity spektakl. Jesteśmy z mężem zachwyceni i zostaliśmy fanami Teatru Bakałarz.

Przepiękny, przejmujący, fantastycznie zagrany

Rewelacja. Nie spodziewałam się, ze w tego typu teatrze można zobaczyć tak świetną rzecz. Mądra, świetnie zrealizowana, bardzo dobrze zagrana. Gratulacje !!!!

Spektakl poruszający, bardzo potrzebny dziś i zawsze.

Byliśmy drugi raz i po raz drugi byliśmy bardzo zadowoleni, mamy już bilety na kolejny spektakl.

Spektakl był naprawde super, mega gra aktorska, rzeczywiscie czułem się jakbym tam był razem z nimi a nie tylko na widowni :D

Świetny spektakl. Jestem pod wrażeniem....

Bardzo dobra gra młodych aktorów. Kibicuję dalszemu rozwojowi.

9 a nie 10 tylko dlatego, żeby się młodzieży w głowach nie poprzewracało.

Interesujący, ponadczasowy temat. Wyszedłem ze spektaklu zadowolony.

Podobała mi się gra aktorów.

Spektakl budzi napięcie, niepokój że zaraz przekroczy granice a antysemicka narracja zdobędzie poklask jakichś ogolonych osiłków na widowni. To ryzyko podejmują też aktorzy, którzy gdyż skutecznie dezorientują widza co do intencji spektaklu.. Nawet ktoś znający tekst żródłowy może mieć wątpliwości. Z drugiej strony przenoszenie współczesnych norm w czasy elżbietańskie jest ahistoryczne i nie może pomóc w ocenie przedstawienia. Jako Żyd mam kłopot i czuję dyskomfort (wszyscy jesteśmy Żydami), jako Polak jestem zażenowany bo ta konkretna nienawiść, przez lata niewidoczna, znowu wylała się z rynsztoku i przeskakujemy na codzień jej kałuże, jako kosmopolita ubolewam nad wszechobecnością w świecie tej sprinterki z wiersza Szymborskiej. Spektakl jak gwóźdź w bucie boli w każdej scenie. Jest odważny i chyba wyraża nieco ryzykowną wiarę w widza.