"Nazywam się Esmeralda Kreutz, mam osiemnaście lat i dwa miesiące, 1‘67m wzrostu, włosy kasztanowe, oczy piwne, bez nałogów, panna, jestem w połowie Żydówką, w połowie Niemką, a w trzeciej połowie Polką i nią się czuję. Lubię słodycze, głównie batony marcepanowe, z owoców to pomarańcze, śmietankowe lody na patyku, a z warzyw najbardziej marchew. Lubię historię, matematykę, morze i las. I to wszystko co musicie o mnie wiedzieć. A, no i przede wszystkim – mam „złą urodę”. Po mamie." Rok 1942. Osiemnastoletnia Esmeralda Kreutz wraz z rodziną trafia do obozu Majdanek, gdzie osadzona zostaje na niesławnym kobiecym polu 5. Poddana terrorowi i nieludzkim prawom rządzącym tym miejscem, rozpoczyna opowieść o nadziei, obłędzie i tryumfie woli. I tajemnicy, która sprawi że jej przypadek będzie zupełnie inny niż miliony innych mu podobnych. Osadzone w realiach Holocaustu intymne świadectwo pamięci młodej dziewczyny, w którym nic nie jest takim jakim się pierwotnie zdaje; wyprawa w nieznane, w której fikcja miesza się z prawdą, a realne życie z istniejącą tuż obok magią. Prapremierowy monodram w wykonaniu aktorki Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Julii Latosińskiej, zbudowany wokół zagadnień dojrzewania, pamięci i transcendencji- czy pamięć istnieje tylko w głowie pamiętającego? Jaki mamy wpływ na jej kształtowanie? Czy można prawdziwie w niej przetrwać?