"Ciało. Ciało. Następne ciało. I jeszcze jedno ciało. 238 ciał. Niebiesko mi. Od tych ciał." Oniryczna i finezyjna sztuka o sławnym astronomie z XVII-go wieku Janie Heweliuszu. Heweliusz żeni się z młodą Elżbietą, która pomaga mu w obserwacjach astronomicznych, razem podróżują na księżyc, gdzie leżąc w kraterze słuchają muzyki sfer. Nagle pojawia się duch zmarłej pierwszej żony Katarzyny, który nie ma zamiaru opuścić męża... Astronom rozdarty jest pomiędzy głębokim przywiązaniem do Katarzyny, z którą spędził dwadzieścia lat życia, a rodzącym się uczuciem do młodej i ambitnej Elżbiety dzielącej z nim pasję naukową do badania ciał niebieskich. Bohaterom towarzyszy papuga, która staje się równoprawnym członkiem rodziny. Heweliusz w inscenizacji Jakuba Kowalika to nie tylko naukowiec ale i poeta, a nawet... jasnowidz, który widzi zaczątki przyszłych zdarzeń odległych o setki lat, tak wykreowana postać sprawia, że sztuka staje się pochwałą twórczej swobody, która wyzwala w człowieku iskrę geniuszu. Tekst: Justyna Kowalska Reżyseria: Jakub Kowalik Asystent reżysera: Paulina Pacyga Muzyka: Wojciech Pinokio Sochaczewski, Jakub Żmij Zielina Ruch sceniczny: Małgorzata Haduch Projekcje: Jakub Szachnowski, Rafał Zelek, Nina Maria Szukała, Natalia Początek, Anita Dzierzgowska Scenografia: Radosława Niezgoda Kostiumy: Grzegorz Borys Roman Projekt plakatu: Natalia Początek Realizacja światła i dźwięku: Łukasz Leśniewicz Aranżacja utworu rapowego: Borys Sołek Kołysanka: Ewa Skolias