Flanelé - kabaret miękkiego absurdu, spektakl, który nie krzyczy, nie wali pointą w stół, nie pokazuje palcem, kto ma rację. Zamiast tego siedzi cicho, patrzy na świat spod miękkiego kołnierzyka i mówi: „Przecież to wszystko jest trochę śmieszne, prawda?”. U nas absurd nie jest ucieczką od rzeczywistości, tylko sposobem, by ją zobaczyć łagodniej. Śmiejemy się z codziennych drobiazgów - z języka, który się plącze; z gestów, które nic nie znaczą; z ludzi, którzy w swojej powadze wykazują nic innego, jak czysty nonsens. W świecie Flaneli wszystko jest trochę za duże lub trochę nie na miejscu - jak koszula po starszym bracie. Dzięki temu jest takie ludzkie i prawdziwe. Nie ma tu kpin z ludzi - jest czułość wobec ich nieporadności. Nie ma wulgarności - jest język, który potknął się sam o siebie. Pointa to u nas cisza po śmiechu. To spektakl o ciepłej melancholii, o tym, że bardzo śmieszne rzeczy dzieją się wtedy, gdy próbujemy bardzo poważnie żyć.