Co popycha człowieka do tego, by wyrzec się siebie – ciała, języka, gatunku? Skąd bierze się potrzeba zniknięcia – nie tylko jako gestu odmowy, ale też rozpaczy, która nie znajduje już żadnej innej formy wyrazu? Wegetarianka noblistki Han Kang to opowieść o buntowniczce, której bunt nie przyjmuje formy głośnego krzyku, lecz rozgrywa się w ciszy i niedomówieniach. Wycofując się z życia społecznego, rodzinnego i cielesnego bohaterka dąży całkowitego zanegowania gatunkowej przynależności. Pragnie stać się drzewem. Próba przeobrażenia się w roślinę staje się formą sprzeciwu wobec przemocy, płci, języka i ludzkich pragnień.

Podążając za trzyczęściową strukturą powieści, twórcy sięgają po różne języki – ruch, obraz, video. W miarę, jak bohaterka odcina się od świata coraz bardziej, rozpada się też język. Słowa ustępują miejsca obrazom i ruchowi. Wspólnie z dramaturżką Joanną Bednarczyk, malarzem Krzysztofem Mężykiem, choreografką Anną Obszańską oraz zespołem aktorskim Paweł Miśkiewicz spróbuje zbliżyć się do postawy radykalnej odmowy – odmowy, która w przeciwieństwie do biernego „wolałbym nie” kopisty Bartleby’ego, staje się aktywnym gestem sprzeciwu wobec przemocy świata, próbą wyrwania się z jego opresyjnych struktur – nawet za cenę unicestwienia samej siebie. Czy milczenie jest formą protestu? Czy zniknięcie jest gestem politycznym? Czy gatunkowe przeobrażenie może być formą ratunku z piekła antropocentryzmu?