Rafał Rutkowski w roli Kreta, Maciej Wierzbicki w roli Myszy, a Adam Krawczuk - Ropuchy... Dobra zabawa gwarantowana! Czego chcieć więcej?! Chyba tylko kojącego brzmienia aksamitnego głosu Marcina Perchucia zapraszającego do świata baśni - wyjątkowej baśni... Mimo iż interpretatorzy twórczości Andersena często wskazywali na silny związek tematyki jego bajek z poszukiwaniem tożsamości seksualnej, wszystkie one, zgodnie z oficjalnym zamysłem autora, były skierowane do widza dziecięcego. A przecież już pierwsze słowa baśni o Calineczce silnie uruchamiają wyobraźnię współczesnego dorosłego odbiorcy: „Była sobie pewnego razu kobieta, która bardzo, bardzo pragnęła mieć malutkie dziecko, ale nie wiedziała, skąd je wziąć.” Medycyna skutecznie służy dziś pomocą w podobnych sytuacjach. I to bynajmniej nie za pośrednictwem zasadzonego w doniczce ziarenka jęczmienia… Podobnie przygody małej, bezbronnej dziewczynki, opis jej kolejnych spotkań z Ropuchem, Motylem, Chrabąszczem, Myszą, Kretem i Jaskółką – ich opis i to, co on pomija, stanowią inspirujący punkt wyjścia do opowiedzenia alternatywnej wersji historii Calineczki, czyli spektaklu o tym, co baśń Andersena skrzętnie w sobie ukrywa. Produkcję spektaklu dofinansowano ze środków z budżetu m.st. Warszawy. Rejestrację video spektaklu zrealizowano dzięki wsparciu ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. // FRAGMENTY RECENZJI // I tak oto właśnie mamy okazję spotkać się z teatrem aktora, z teatrem emocji. Calineczka dla dorosłych to spotkanie z prawdziwą sztuką, nie z widowiskiem. To spotkanie z aktorem, z magią, z niedopowiedzeniem i iluzją. To spotkanie ze sztuką lalkarstwa. Calineczka animowana przez zespół Papahemy jest tak realna, tak bliska, tak emocjonalna, że aż trudno uwierzyć w jej nieożywioną naturę. Spotkanie Montowni i PAPAHEMY to niewątpliwie ciekawe poznawczo doświadczenie. / Katarzyna Hanna Binkiewicz, krytykat.com // Przedstawienie zrobiło na mnie duże wrażenie. Szczególnie ze względu na umiejętność twórców do mieszania komizmu z tragedią. Dosyć swobodnego i zaskakującego mieszania tych dwóch środków należy dodać; najczęściej w obrębie tej samej sceny. / Rafał Siemko, terazteatr.pl // Są w Calineczce dla dorosłych sceny wielkiej urody i wartości teatralnej: scena narodzin głównej bohaterki zagrana przez Papahemę, czy scena pojawienia się Chrabąszczy (...). Całość jest świetnie zagrana, mistrzowska realizacyjnie i zdecydowanie warta obejrzenia. / Maja Margasińska, dziennikteatralny.pl // Teatr zdmuchnął kurz z bajki, której klasyczna wersja współcześnie wydaje się infantylna. Twórcy spektaklu bawią się z widzem, doskonale zdając sobie sprawę, że subtelne, erotyczne podteksty będą dobrze odebrane przez publiczność. Ciekawym rozrywki dla dorosłych polecam gorąco ten spektakl. / Paulina Makar, teatralia.com // Lalka, prowadzona w zaiste genialny sposób (a potem świetne przejście do postaci ludzkiej) jeszcze długo będzie przeze mnie wspominana. Duże brawa za humor, ale przede wszystkim za bardzo ciekawe połączenie konwencji. / notatnikkulturalny.blogspot.com