Złote kopuły górujące nad Dnieprem zwiastują turystom wspaniałość jednego z największych kompleksów monastycznych, który powstawał stopniowo od XI wieku na Rusi. Rozwój życia monastycznego zachęcał wszystkich tych, pragnących poświęcić życie Bogu do ascezy i kontemplacji. Wraz z upływającym czasem Ławra Kijowsko-Peczerska, poza osiadłością mnichów w Dalszych i Bliższych Pieczarach, stała się ośrodkiem kultury, nauki i typografii. Jej niezmienny ortodoksyjny charakter został utwierdzony w XVII wieku wraz z unią brzeską i delegalizacją Kościoła prawosławnego w Rzeczypospolitej. Uposażenia Konstantego księcia Ostrogskiego oraz wsparcie duchowe i naukowe metropolity Piotra Mohyły zapewniły Ławrze wysokie znaczenie, jako miejsca pielgrzymkowego oraz społecznego.