Wiktoria Wolańska
99 oddanych głosów
Wiek: 31 lat
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Wiosenna bujność traw
Niespełniona miłość zdaje się odrywać od bohaterów i żyć swoim własnym życiem, jakby była już niezależna od nich, tworząc nieosiągalną i niemal mityczną tęsknotę. Spektakl opowiada właśnie o tej tęsknocie, o przemijaniu i pierwszej miłości. Inspirowany jest klasycznym filmowym melodramatem sprzed lat – „Wiosenna bujność traw” w reżyserii Elii Kazana. Tytuł został zaczerpnięty z wiersza Williama Wordswortha, w którym autor proponuje odnaleźć równowagę w drobnych radościach dnia codziennego w celu pogodzenia się z własnym losem i w blaknących, wraz z upływem czasu, barwach życia. Młodość, małe miasteczko, pierwsza miłość i mezalians – taśma akcji jeszcze raz zaczyna się kręcić, a dwoje młodych kochanków po raz kolejny uruchamia wiarę, że świat jest u ich stóp i że przecież nie może im się nie udać.
Spektakl bierze udział w 27. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
więcej
Szczegóły
Opowieść zimowa
Szekspirowskie studium zazdrości i tyranii.
Baśń o tym, jak było i jak mogło być. Sen ze wspomnień, marzeń i lęków. Jak daleko może posunąć się owładnięty szaleństwem człowiek? Czyny są nieodwracalne. Czas nie leczy ran. Miłość nie wszystko wybacza.
Uprzejmie informujemy, że ze względu na układ sceny, spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na widownię. Prosimy o punktualne przybycie na spektakl. Uprzedzamy, że w kilku scenach spektaklu wykorzystywane jest mocne, pulsujące światło.
więcej
Szczegóły
projekt zero: #walkaoogień
#walkaoogień #ciało #walka #dotyk #człowiek #chuć #żar #życie #początekikoniec #samotność #kobietamężczyzna #stereotyp #miłość #harmonia #like4like #uzależnienie #pustka #strach #przetrwanie #głód #pożądanie #zniewolenie #niepokój #dobrebopolskie #górecki #kulturadostępna #pragnienie #highlife #kulturapolska #mannequin #hibriddoll #love #life #live #sex #human #humantuman #positive #negative #seedolls #choreografia #akademiateatralna #warszawa #poznan #scena #teatr #teatrtańca #tanztheater #followme #physicaltheater #goodevening #droga #humaizm #agonia #nienasycenie #hashtag #anatomia #czułość #projektzero #beautiful #spektakl #hierarchia #przesyt #zdycham #dajciewode #wpadajcie #nofilter
Spektakl warsztatowy zrealizowany w ramach „Projektu zero”.
więcej
Szczegóły
Farsa na trzy sypialnie
Cztery małżeństwa, trzy sypialnie, jedna noc i następujący po niej poranek.
Najstarsza para - Delia i Ernest szykują się do wyjścia na uroczystą kolację, aby uczcić rocznicę swojego ślubu. Najmłodsza z kolei - Malcolm i Kate organizują u siebie małą imprezę, na którą zapraszają Jane i Nicka, a także Zuzannę i Trevora (jedynyni, których sypialni nie widać). W ostatniej chwili Nick doznaje kontuzji i nie może iść. Między Zuzanną a Trevorem dochodzi do kłótni. Intryga zaczyna się zawiązywać po tym jak Zuzanna przyłapuje Trevora całującego się ze swoją byłą dziewczyną, którą była niegdyś Jane...
Spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego.
Skąd pomysł, by w nobliwej szkole sięgnąć po farsę jako materiał do pracy dyplomowej? To świetna okazja do zaprezentowania umiejętności, które młodzi aktorzy zdobyli w trakcie czterech lat nauki. To daje im szansę stworzenia ról charakterystycznych, będących sprawdzianem ich możliwości rzemieślniczych, poczucia humoru i sprawności fizycznej. Przy całej swojej lekkości, komedia to gatunek bardzo wymagający.
Spektakl ten jest też lekcją, że farsę można zagrać z wdziękiem, nie schodząc poniżej poziomu dobrego smaku. Myślę, że w ich życiu zawodowym na pewno pojawi się ten typ repertuaru i będą musieli temu sprostać.
więcej
Szczegóły
Barbarzyńcy
Przedstawienie ,,Barbarzyńcy” będzie próbą przeniesienia rzeczywistości XIX-wiecznej rosyjskiej prowincji na współczesny grunt polskiej wsi. Za pośrednictwem tekstu Maksyma Gorkiego spróbujemy skomentować specyfikę i kondycję małej społeczności wiejskiej, z jednej strony ulokowanej z dala od gwaru wielkich miast i cywilizacyjnej karuzeli, z drugiej zaś, funkcjonującej nieopodal nowo powstałej autostrady.
Przy akompaniamencie pędzących samochodów, odgrodzeni dźwiękoszczelnymi ekranami, zmarginalizowani i odseparowani, gdzieś poza nawiasem czasu i przestrzeni, zawieszeni w próżni zdarzeń, żyją ludzie marzący o mieście i pracy. Uwikłani w banał plotek, pomówień, donosów, zawiłości, zdrad, miłosnych przepychanek i toczących ich zazdrości, pełni goryczy, wewnętrznie wypaleni i skrajnie znudzeni, żyją z dnia na dzień, w oczekiwaniu na budujących odcinek autostrady, mającego przebiegać nieopodal ich wsi. Wraz z przybyciem inżynierów, nadzorujących budowę, ich monotonna codzienność ulega zaskakującej transformacji. Stacjonujący w posiadłości miejscowej arystokratki inżynierowie stają się swoistym ,,oczkiem w głowie” mieszkańców wsi. Miejscowi autochtoni za wszelką cenę próbują pozyskać względy przyjezdnych, wyrwać dla siebie kawałek ich uwagi, czy to w nadziei uzyskania korzyści materialnych, czy też zwyczajnych celów zaimponowania sąsiadowi zza miedzy. Panowie inżynierowie na przemian próbują, to oświecać, to edukować miejscowych, to kpią z nich, zabawiając się ich kosztem.
Która z grup jawi się jako tytułowi „barbarzyńcy” pozostawiamy do rozstrzygnięcia naszym widzom.
- Adam Sajnuk
więcej
Szczegóły
Pogorzelisko
Przedstawienie warsztatowe III roku Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej im. Al. Zelwerowicza w Warszawie i Wydziału Scenografii ASP.
Wajdi Mouawad – urodzony w 1968 r. w Bejrucie, w wieku 11 lat wyjechał wraz z matką i rodzeństwem z Libanu do Francji; studia odbył w Kanadzie w Narodowej Szkole Teatralnej w Montrealu; reżyserowane przez niego spektakle na bazie własnych tekstów (Littoral, Niebiosa) prezentowane były na Festiwalu w Awinionie (1998, 2009), zaś sztuka Pogorzelisko doczekała się realizacji filmowej, która zdobyła Grand Prix na Warszawskim Festiwalu Filmowym (2010).
„Wajdi Mouawad pisze swoje teksty tak, jakby był nie wnukiem nawet lecz dzieckiem Greków. Może libańskie pochodzenie i doświadczenie losu wojennego i zdestabilizowanego, doświadczenie uchodźstwa zdeterminowało jego postrzeganie świata? Są sprawy, o których nie mamy pojęcia i do tego potrzebni są nam pisarze, ale nie literaci. Mouawad jest pisarzem. Ma rzadki dar poetyckiego widzenia świata.”
Piotr Gruszczyński
więcej
Szczegóły
