Absolwent Wydziału Aktorskiego krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie /1985/ 1.07.1985 - Stary Teatr, Kraków Do zespołu teatru oficjalnie dołączył po ukończeniu szkoły, ale zadebiutował kilka lat wcześniej jako Fredzio Chomiński w pamiętnym, wielogodzinnym spektaklu „Z biegiem lat, z biegiem dni” Andrzeja Wajdy (1978). Wyrazisty aktor o pełnym ekspresji, charakterystycznym głosie, przez ponad 30 lat zagrał wiele ról, m.in. u Krystiana Lupy („Kalkwerk”, „Bracia Karamazow”, „Lunatycy”, „Mistrz i Małgorzata”, „Zaratustra”), Andrzeja Wajdy („Dybuk”, „Hamlet IV”, „Zemsta”), Marka Fiedora („Don Juan”, „Don Kichote”), Krzysztofa Warlikowskiego („Krum”) czy Jerzego Jarockiego („Sen srebrny Salomei”). Potrafi stworzyć postacie, które wypowiadając choćby jedno zdanie, zmieniają sens całego spektaklu. Perfekcyjna plastyka ciała oraz świadome operowanie szerokim wachlarzem środków, a przede wszystkim otwartość na nowe wyzwania sprawiają, że aktor z łatwością się odnajduje również w poetyce młodych reżyserów. Popisowo zagrał w drapieżnej, niepokojącej inscenizacji „Lulu” Michała Borczucha wg Wedekinda (demoniczny Bukmacher Puntschuh) czy w analizującym krańcowe doświadczenia spektaklu na podstawie zwycięskiego dramatu szóstej edycji Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej – „W środku słońca gromadzi się popiół” w reżyserii Wojciecha Farugi (zrozpaczony Ojciec sparaliżowanego chłopca). Kilka efektownych ról miał okazję wykreować w spektaklach: „Być jak Steve Jobs” Kmiecika/Libera (m.in. ministra Wilczka i Przewodniczącego „S”) czy w multimedialnym „Akropolis” Twarkowskiego (Anioł, Hektor, Laban). Sezon poświęcony Konradowi Swinarskiemu (2013/2014) aktor zakończył docenioną przez krytykę rolą Chronofoba w spektaklu „Geniusz w golfie” Weroniki Szczawińskiej, która podjęła frapującą próbę zmierzenia się z mitem legendarnego reżysera. Kolejne interesujące postaci zbudował w „Hamlecie” Krzysztofa Garbaczewskiego (nieoczywisty, szorstki, budujący niezwykle ciekawą relację z Ofelią Poloniusz) oraz w „Królu Ubu” Jana Klaty (Flaczysław). O roli Pawła Kruszelnickiego w przedstawieniu na podstawie tekstu Alfreda Jarry’ego pisał Łukasz Badula w serwisie kulturaonline.pl: „Duże wrażenie robi scena z Flaczysławem, który wspina się po rusztowaniach ku duchom królewskich przodków. Gimnastyka w takt introdukcji «Bema pamięci rapsodu żałobnego» Niemena to rzeczywiście celna kpina z nabożnego stosunku do historycznej chwały, także tej ogniskującej się wokół krypt wawelskich”. W otwierającym sezon „Nie lękajcie się” (2015/2016) „Wrogu ludu” na podstawie dramatu Henrika Ibsena wyreżyserowanym przez Jana Klatę aktor wcielił się w rolę kapitana Horstera – pozornie stojącego na uboczu konfliktu, lecz podejmującego kluczowe decyzje i charakteryzującego się ostrością lakonicznego komentarza.