Marek Barbasiewicz
130 oddanych głosów
Od 1997 roku w zespole Teatru Narodowego. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (1968). Aktor Teatru Nowego w Łodzi (1968–1979) oraz scen warszawskich – Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza (1979–1981) i Teatru Polskiego (1981–1997).
Współpracował z teatrami warszawskimi: Sceną Prezentacje, Muzycznym Roma, Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, Komedia, na Woli im. Tadeusza Łomnickiego, Mazowieckim Teatrem Muzycznym im. Jana Kiepury, Capitol, Syrena oraz z poznańską Sceną na Piętrze, a także z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Telewizji Polskiej.
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Skóra węża
Artur Urbański reżyseruje własny dramat, którego główną bohaterką jest Ruth Berlau, jedna z najbliższych współpracowniczek i towarzyszek życia Bertolta Brechta.
Jest rok 1955. Do światowej sławy teatru Berliner Ensemble trafia młody polski reżyser Konrad Swinarski. Staje się on świadkiem niszczącego konfliktu dwu kobiet blisko związanych z założycielem teatru Bertoltem Brechtem. Obserwuje dramatyczną walkę Berlau z „pierwszą żoną” – Helene Weigel: o uwagę, uznanie, pamięć i władzę. Poznaje przejmujące historie kobiet współtworzących legendę mistrza i wielką instytucję o nazwie „Brecht”.
więcej
Szczegóły
Jak być kochaną
Przedstawienie o miłości i moralnej odpowiedzialności za drugiego człowieka oraz o mechanizmach rządzących ludzką pamięcią. Adaptacja znanego opowiadania Kazimierza Brandysa.
W trakcie lotniczej podróży do Paryża popularna aktorka wspomina trudną przeszłość. Próbuje zbilansować podjęte w czasie wojny decyzje. Wciąż ponosi ich konsekwencje. Ale czy właściwie warto wracać do przeszłości?
Spektakl stanowi adaptację sceniczną opowiadania Kazimierza Brandysa Jak być kochaną.
Prawa autorskie do opowiadania Jak być kochaną Kazimierza Brandysa przysługują wyłącznie Fundacji Ochrony Dziedzictwa Żydowskiego z siedzibą w Warszawie.
więcej
Szczegóły
Tartuffe albo Szalbierz
Krewka satyra i bezczelność języka; aktorski kunszt i wysmakowana scenografia. Świeże spojrzenie na arcydzieło w nowym przekładzie Jerzego Radziwiłowicza.
Gorzka komedia Molière’a tak poruszyła współczesnych, zwłaszcza dewotów, że Ludwik XIV na pięć lat zabronił jej grania. Jacques Lassalle przywołuje obraz XVII-wiecznej Francji. Przytłumione światło pada na szacowne wnętrza i wykwintne stroje z epoki. Ale najważniejsi są aktorzy – prowokują na widowni śmiech, który obnaża hipokryzję, odsłania manipulacje i okrucieństwo. Okazuje się, że historia wytrawnego łgarza i demonicznego obłudnika jest wciąż aktualna.
więcej
Szczegóły
