Marcin Bartnikowski
109 oddanych głosów
Data urodzenia:
23-04-1978 (44 lat)
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Grochów
Od warszawskiego Grochowa, przez Polskę, aż po Adriatyk – śmierć przyjaciela staje się początkiem wewnętrznej podróży po wspólnie zwiedzonych światach. To opowieść o powrocie, ale i niemożliwości ucieczki. O życiu, po męsku, bez sentymentu.
Spektakl według opowiadania Andrzeja Stasiuka wyreżyserowała uznawana za jedną z najciekawszych postaci teatralnych Agnieszka Glińska.
więcej
Szczegóły
Pożegnanie jesieni
„Pożegnanie jesieni” to katastroficzna wizja społeczeństwa oddającego się w objęcia totalitaryzmu. Bohaterowie rozpięci między dwoma jesieniami przez jeden krótki rok doświadczają kryzysu sztuki, filozofii i religii, który zmiata z powierzchni ziemi świat, jaki dotąd znali. Na tym tle oglądamy erotyczne przygody Atanazego Bazakbala, Heli Bertz i Jędrusia Łochojskiego, którzy próbują chwytać się każdej szansy na przetrwanie i poprawę losu.
Kultową powieść Witkacego opowiadamy z perspektywy Izabeli Czajki Stachowicz vel Beli Hertz - pierwowzoru demonicznej Heli, która faktycznie przeżyła spełnienie katastrofizmu zapisanego przez Witkiewicza. Bela uchwycona w muzeum potworności Witkacego wraca pamięcią do tamtej Warszawy i tamtej jesieni. Mamy nadzieję, że diametralnie różnej od obecnej.
Projekt zrealizowano dzięki Stypendium Prezydenta M.St.Warszawy i w ramach Stypendium z Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS dla Marcina Bartnikowskiego.
Spektakl współprodukowany przez Zamojskie Lato Tetaralne i Teatr Maska w Rzeszowie.
więcej
Szczegóły
Ferdydurke
Trzydziestoletni Józio przeżywa istny horror. Horror egzystencjalny. Świat poddaje go torturom, wciskając na powrót w szkolną ławkę - za małą i obklejoną wyżutą gumą. Tłamsi nowoczesność trendów, mierzi zatęchłość ziemiańskiego dworku. Torturuje wreszcie Józio sam siebie: wstydem, lękiem i kompleksami. Pragnie się ukształtować, a jednocześnie chce pozostać niedookreślony. Jednak nie może uciec przed gębą inaczej, jak tylko w inną gębę. Nie wie kim jest, ale wie, kiedy go deformują.
Stojący za sukcesem „Mistrza i Małgorzaty” Teatr Malabar Hotel wraz z Teatrem Dramatycznym tym razem przedstawiają kanon literatury polskiej - FERDYDURKE. Zjawiskowość scenografii, lalki i maski tworzące szaleństwo półsnu, sprawiają, że adaptacja powieści jest wyjątkowa, a jednocześnie bardzo wierna Gombrowiczowi. FERDYDURKE staje się horrorem egzystencjalnym, który zachwyca. Bo jak ma nie zachwycać, skoro zachwyca?
więcej
Szczegóły
Baldanders
Nekrospektakl inspirowany fantastycznymi światami Jorge Luisa Borgesa, Rolanda Topora i Edgara Allana Poego.
„Baldanders” to kolorowy świat variétés, gdzie główne role grają lalki, manekiny ludzie i demony, ulegający rozdwojeniom i przemianom. Świat, który powołano by kusił i przyciągał widzów, tym, co sztuczne, tandetne, niedokończone.
Przedstawienie grupy Malabar Hotel ukazuje relacje pomiędzy dziwolągiem, pokazywanym w klatce i jego oprawcą. Ten nieprawdziwy świat i nieprawdziwa historia stanowią pretekst do refleksji nad nami i naszą tożsamością.
więcej
Szczegóły
Alicja w Krainie Czarów
W inscenizacji Magdy Miklasz Alicja jest współczesną nam dziewczynką, która śni sen swojej ulubionej bohaterki z powieści Lewisa Carolla. Wędruje ona po onirycznej, abstrakcyjnej rzeczywistości, skonstruowanej niczym budowla z klocków. Na każdym etapie swojej podróży spotyka osobliwe postaci, przypominające Alicji osoby z jej otoczenia. Fascynują ją, drażnią, śmieszą, ale też inspirują. Każda z nich ukazana jest w zupełnie różnym estetycznie świecie i przedstawiona za pomocą odmiennych gatunków teatralnych (co stanowi element edukacyjny dla młodych widzów).
Podróż Alicji jest podświadomym poszukiwaniem siebie, próbą rozpoznania własnych pragnień i konfrontacją z otaczającym światem na płaszczyźnie snu.
„Alicja w Krainie Czarów” w Teatrze Syrena to spektakl złożony ze zjawiskowych obrazów, wykorzystujący różnorodne gatunki teatralne i muzyczne (muzykę do przedstawienia skomponowała Gaba Kulka, bazujący na surrealistycznym poczuciu humoru, inspirowany filmami Tima Burtona i jedną z najsłynniejszych książek obrazkowych XX wieku – „Tam, gdzie żyją dzikie stwory” Maurice’a Sendaka.
więcej
Szczegóły
Tutli-Putli
Operetka Witkacego konfrontuje ludożerców z wyspy Tua-Tua i kombatantów Wielkiej Wojny, która miała być ostatnią, ale Witkacy wiedział, że nie będzie. Tak zwana cywilizacja i tak zwana dzikość przeglądają się w sobie jak w lustrze. Oto twarz kolonializmu: z jednej strony znudzenie, chucie i forsa, z drugiej – egzotyczne narkotyki i fatalizm. Wszystko przerysowane, bo to karykatura, ale, jak u Witkacego, wróżebna. Zagłada ostatniego rajskiego zakątka na Ziemi jako musical: na to wpaść mógł tylko Witkacy. Jazzband, rewia i tropiki, czyli kwestia, kto jest dziki?
Twórcy Teatru Malabar Hotel łączą szaloną operetkę Witkacego z tekstami antropolożki Marii Czaplickiej i podróżnika Bronisława Malinowskiego, by podjąć temat różnorodności kulturowej i zapytać, jaki wpływ wywiera na nas miejsce zamieszkania i społeczeństwo.
więcej
Szczegóły
Wesele
W spektaklu wykorzystano Fragmenty "Akropolis" i "Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego oraz List Lucjana Rydla do Elizy Orzeszkowej.
Jan Błoński pisał, że ponadczasowość Wesela wynika z ukazania momentu spotkania, wspólnego świętowania, podczas którego okazuje się, że integracja nie jest możliwa. W owych wspólnotowych ciągotach, zrywach, wielkich wspólnych celach bez planu upatrujemy kwintesencję polskości; zarówno w aspekcie negatywnym jak i pozytywnym. Tak było i jest; czy będzie?
Wesele Teatru Malabar Hotel pozostaje bardzo blisko dramatu Wyspiańskiego. Wychodząc od pytań o jego aktualność, postanowiliśmy nie opakowywać go w nowoczesność, ale szukać dzisiejszego pulsu głębiej. W relacjach międzyludzkich, w charakterach i obsesjach.
Spektakl jest wpółprodukowany przez Akademię Teatralną im. A.Zelwerowicza, Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku. Wsparcia udzieliły Białostocki Teatr Lalek oraz Teatr Dramatyczny im. A.Węgierki w Białymstoku.
więcej
Szczegóły
Mistrz i Małgorzata
Moskwa lat trzydziestych. Miasto, w którym dekretem zlikwidowano Boga, dostaje się we władanie czarnej magii. Historia miłości pisarza do Małgorzaty przeplata się z opowieścią o wizycie Szatana, który pojawia się pod postacią zagranicznego konsultanta w drogim garniturze. Towarzyszy mu wielki kot jeżdżący tramwajem i chudy osobnik o szyderczej fizjonomii.
Twórcy spektaklu pytają o znaczenie duchowości, prawdy i wolności w naszym życiu. Po świecie Bułhakowa oprowadza nas kilku narratorów, a przedstawienie wzbogacają elementy teatru formy i teatru lalkowego.
więcej
Szczegóły
Don Juan
Oto on - uwodziciel wszech czasów z latawcem zamiast serca. Inteligentny łowca wrażeń z naturalną skłonnością, by ulegać wszystkiemu, co go pociąga. Uwodzi, zniewala, kłamie, grzeszy. Ledwo zdołał uprowadzić z klasztoru Donnę Elwirę, a już planuje kolejną zdobycz i erotyczne chuligaństwa – porwanie zakochanej w innym niewiasty, uwiedzenie hożych wieśniaczek Karolki i Małgośki. Czy bezbożnik znajdzie w sobie odwagę, by stanąć twarzą w twarz ze Śmiercią?
Spektakl łączy historię słynnego Molierowskiego kochanka ze światem filmów Ingmara Bergmana. Dlatego motywy niewierności, miłosnej udręki i zwątpienia w istnienie metafizycznego ładu uzupełniają się, a spotkanie filmowej narracji ze stylistyką wykorzystującą lalki wkłada komedię Moliera w nieco inny kontekst.
więcej
Szczegóły
Ćwiczenia stylistyczne
W Ćwiczeniach stylistycznych Raymond Queneau przedstawia opis błahego zdarzenia między dwoma mężczyznami w paryskim autobusie linii S na 99 sposobów. Twórcy przywołują klimat miasta wraz z jego pięknem, brzydotą, artystycznymi ambicjami i absurdem codziennego życia ulicy. Zabawa tekstem, formą i konwencją staje się dla nich pretekstem do manifestowania czystej radości tworzenia.
Raymond Queneau – autor między innymi kultowej powieści Zazie dans le metro – uczynił miasto najważniejszą postacią swoich utworów. W Ćwiczeniach stylistycznych opowiada Paryż na 100 sposobów, przetwarzając opis przypadkowo zaobserwowanego zdarzenia. Około południa w autobusie linii S młody mężczyzna krzyczy na współpasażera, zarzucając mu umyślne potrącenie. Dwie godziny później ten sam mężczyzna spotyka się z przyjacielem przed dworcem Saint-Lazare. Prosta historia zostaje poddana stylistycznej obróbce. Autor posługując się różnymi konwencjami pozwala nam spojrzeć na zdarzenie z nieskończonej liczby perspektyw.
Utwór francuskiego pisarza staje się pretekstem do formalnych poszukiwań - teatralnej zabawy, w której wyobraźnia przekracza granice prawdopodobieństwa. Podążając za Queneau spróbujemy przywołać klimat Paryża lat czterdziestych dwudziestego wieku wraz z jego pięknem, brzydotą, artystycznymi ambicjami i absurdem codziennego życia ulicy.
Koprodukcja z Teatrem Malabar Hotel
Spektakl realizowany dzięki dofinansowaniu Urzędu Miasta Stołecznego Warszawa
Spektakl realizowany w ramach Stypendium Młoda Polska przyznanego Marii Żynel
więcej
Szczegóły
