Małgorzata Niemirska
169 oddanych głosów
Wiek: 74 lat
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie w 1969 roku. Aktorka Teatru Studio w Warszawie. Zagrała w spektaklach m. in. Jerzego Grzegorzewskiego ("Parawany", 1982; Pułapka, 1984; "Powolne ciemnienie malowideł", 1985; "Opera za trzy grosze", 1986; "Usta milczą", 1988), Marka Walczewskiego ("Korsarz", 1976, 1980; "Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata…", 1983; "Kochany kłamca", 1987; "Katarzyna II", 1989; "Za rok o tej samej porze" 1992).
W Teatrze Telewizji współpracowała m.in. z Gustawem Holoubkiem ("Na dnie", 1994), Aleksandrem Bardinim ("Pan generał", 1970), Olgą Lipińską ("Godziny szczytu", 1970; "Widzenia miłosne" 1971), Agnieszką Glińską ("Nieobecny", 2001), Filipem Bajonem ("Upiór", 1994), Januszem Majewskim ("Krzesło w szczerym polu", 1970; "Wspólniczka" 1973).
Stworzyła role filmowe w obrazach m.in. Andrzeja Kijowskiego ("Indeks", 1981), Jerzego Kawalerowicza ("Spotkanie na Atlantyku", 1980), Zbigniewa Kuźmińskiego ("Okolice spokojnego morza", 1981), Łukasza Barczyka ("Patrzę na Ciebie Marysiu", 1999). W 1979 roku została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi.
W zespole Teatru Dramatycznego pracowała w latach 1969-1982 oraz ponownie od 1994 roku.
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Kobiety bez znaczenia
Jedna idzie przez życie bez szmeru, druga wymusza uwagę. Dwie kobiety, bohaterki równoległych monodramów Alana Bennetta, są do siebie skrajnie niepodobne: szara mysz biurowa, zawsze akceptująca swój żywot bez zdarzeń, oraz bezwzględna tropicielka niedoskonałości i niegodziwości wszystkich wokół.
Sztuka opowiada o dwóch samotnych kobietach, które nie chcą rozpłynąć się w nicości. Na scenie wybitne aktorki: Halina Łabonarska i Małgorzata Niemirsk.
Spektakl składa się z dwóch monologów samotnych kobiet („Pani od listów” i „Kobieta bez znaczenia”, będących częściami serii„Gadające głowy” ("Talking Heads") brytyjskiego dramaturga Alana Bennetta. To cykl dwunastu monologów, w których autor stworzył galerię dowcipnych, a jednocześnie wzruszających portretów zwyczajnych ludzi.
więcej
Szczegóły
Romantycy
A gdyby jednak starości wyjść naprzeciw? W kapciach, ze zgagą w gardle i czopkiem w tyłku. I nawet mimo obrzęku cewki moczowej poczuć się nie jak próchno tylko jak młody żigolak? Oto miłosny trójkąt – Pogorelka, Chajczik i Bonbonel. Wszystkim stuknęła siedemdziesiątka, a oni licytują się na wspomnienia, odmawiają kadisz i raczą się marmoladą. Żal na nich patrzeć, ale nie śmiać się z nich też nie sposób.
„Romantycy” Hanocha Levina to komedia o starości, o oswajaniu śmierci, ale też wzruszająca opowieść o przywiązaniu i miłości. Izraelski dramaturg z właściwym dla siebie dystansem ironię zderza z groteską, szydercze żarty miesza z powagą. – Bohaterowie nie odgrywają ról, ale opowiadają o swoich myślach i uczuciach. Zwracają się do widza, odwołując się do jego wyobrażeń i pamięci. Mówią po prostu o tym, co się dzieje w ich wnętrzu – podkreśla tłumaczka Agnieszka Olek.
więcej
Szczegóły
Miłość od ostatniego wejrzenia
Historia kobiety, której "wcisnęli, że polowanie na księcia to sens życia, a strach przed samotnością to koń, na którym ma pędzić, dopóki nie złowi jedynego prawdziwego szczęścia."
Co robić, gdy wymarzone małżeństwo okazuje się ciągłym stanem wojny?
Chorwacka autorka, Vedrana Rudan, z właściwą sobie bezkompromisowością i wyłaniającym się z najciemniejszych zakamarków poczuciem humoru, opowiada o miłości i nienawiści, o poniżaniu i zemście.
więcej
Szczegóły
Niebezpieczna metoda
Konflikt dwóch wielkich uczonych wokół kobiety, która była im równa. Sabina Spielrein po nieskutecznym leczeniu elektrowstrząsami trafia do szwajcarskiej kliniki. Opieką otacza ją Carl Gustaw Jung i w terapii decyduje się na eksperymentalną metodę Zygmunta Freuda. Dramat miłości rozpoczęty psychologiczną kuracją, przeradza się w naukową rywalizację. Sabina zostaje pierwszą kobietą leczącą dzięki terapii rozmową.
„Niebezpieczna metoda” opowiada o początkach psychoanalizy, która ukształtowała dzisiejsze myślenie o człowieku.
więcej
Szczegóły
Pociągi pod specjalnym nadzorem
Czesi z każdej tragedii potrafią zrobić komedię. Nie inaczej jest z opowieścią o młodym kolejarzu Miloszu, który na prowincjonalnej stacji przeżywa przemianę z chłopca w mężczyznę, z tchórza w bohatera.
Akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej, ale bohaterowie Hrabala nie pozwalają jej usunąć ze swojego życia smaku, radości i seksu. Niepowodzenie w czasie pierwszej nocy z ukochaną ważniejsze niż Hitler i okupacja? A dlaczego nie?
więcej
Szczegóły
Wizyta starszej pani
Najbogatsza kobieta świata, lamparcica po siedmiu małżeństwach przyjeżdża do swojego rodzinnego miasteczka, w którym już nawet nie zatrzymują się pociągi, a bezrobocie bije rekordy. Wszyscy spodziewają się deszczu pieniędzy. Klara Zachanasian napędzana jest jednak paliwem zemsty za wygnanie, upokorzenie i śmierć dziecka. Może spełnić oczekiwania mieszkańców jedynie za cenę morderstwa. Czy miejscowi są ją w stanie zapłacić?
To opowieść rozpięta między horrorem, komedią a sensacyjnym reportażem. Klara jak antyczna Medea i Czarna Mamba z filmu Tarantino, całe życie podporządkowała wyrównaniu rachunków. Dürrenmatt korzystając z klasycznego motywu pokazuje mechanizm działania pokusy i pyta, jak daleko można posunąć się dla pieniędzy.
więcej
Szczegóły
Sinobrody – Nadzieja kobiet
Współczesny Sinobrody, Henryk, to niepewny siebie sprzedawca butów, który nie zaznawszy szczęścia jako praktykant w zakładzie gastronomicznym oraz w poważnej firmie kwiaciarskiej, zwrócił się ku prostemu zajęciu w handlu detalicznym. Być może przez pozycję, którą przyjmuje podczas mierzenia butów – klęcząc przed klientką, z niewypowiedzianymi oświadczynami – przywodzi kobietom na myśl bajkę o Kopciuszku. Być może dlatego przyciąga kobiety szukające miłości „ponad miarę”. Miłości, której przecież nigdy nie będą mogły zaznać i której, jakże niesłusznie, od niego żądają. Właśnie przez to Henryk staje się seryjnym mordercą mimo woli.
Sztuka Dei Loher to pełna czarnego humoru groteska, przewrotna baśń dla dorosłych, opowieść o uśmiercaniu pragnienia miłości, „miłości ponad miarę”.
więcej
Szczegóły
Psy ras drobnych
Szpital psychiatryczny przypomina statek kiwający się na wzburzonym oceanie. Pasażerki znajdują się w podróży przez lecznicę rozczarowania życiem. Jej koniec jest tam, skąd przybyły – w świecie odznaczającym się brakiem pieniędzy i miłości.
Zaglądamy przez bramę szpitala, by zadać paradoksalne pytanie, kto tu jest chory? Czy świat na zewnątrz jest na pewno najnormalniejszym miejscem do życia? Większość pacjentek nie jest w końcu „aż tak szalona i pamięta, co robili im ojcowie, wujkowie, mężowie, matki, co robił im Kościół, ZUS i rynek pracy”.
Spektakl powstał na podstawie nagradzanej książki autorstwa Olgi Hund (Nagroda Conrada, Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza). Adaptacja dojmującej prozy podkreśla wyjątkowy język autorki, jej poczucie ironii, lapidarność i humor.
więcej
Szczegóły
