Małgorzata Niemirska
169 oddanych głosów
Wiek: 75 lat
Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie w 1969 roku. Aktorka Teatru Studio w Warszawie. Zagrała w spektaklach m. in. Jerzego Grzegorzewskiego ("Parawany", 1982; Pułapka, 1984; "Powolne ciemnienie malowideł", 1985; "Opera za trzy grosze", 1986; "Usta milczą", 1988), Marka Walczewskiego ("Korsarz", 1976, 1980; "Męczeństwo i śmierć Jean Paul Marata…", 1983; "Kochany kłamca", 1987; "Katarzyna II", 1989; "Za rok o tej samej porze" 1992).
W Teatrze Telewizji współpracowała m.in. z Gustawem Holoubkiem ("Na dnie", 1994), Aleksandrem Bardinim ("Pan generał", 1970), Olgą Lipińską ("Godziny szczytu", 1970; "Widzenia miłosne" 1971), Agnieszką Glińską ("Nieobecny", 2001), Filipem Bajonem ("Upiór", 1994), Januszem Majewskim ("Krzesło w szczerym polu", 1970; "Wspólniczka" 1973).
Stworzyła role filmowe w obrazach m.in. Andrzeja Kijowskiego ("Indeks", 1981), Jerzego Kawalerowicza ("Spotkanie na Atlantyku", 1980), Zbigniewa Kuźmińskiego ("Okolice spokojnego morza", 1981), Łukasza Barczyka ("Patrzę na Ciebie Marysiu", 1999). W 1979 roku została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi.
W zespole Teatru Dramatycznego pracowała w latach 1969-1982 oraz ponownie od 1994 roku.
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Psy ras drobnych
Szpital psychiatryczny przypomina statek kiwający się na wzburzonym oceanie. Pasażerki znajdują się w podróży przez lecznicę rozczarowania życiem. Jej koniec jest tam, skąd przybyły – w świecie odznaczającym się brakiem pieniędzy i miłości.
Zaglądamy przez bramę szpitala, by zadać paradoksalne pytanie, kto tu jest chory? Czy świat na zewnątrz jest na pewno najnormalniejszym miejscem do życia? Większość pacjentek nie jest w końcu „aż tak szalona i pamięta, co robili im ojcowie, wujkowie, mężowie, matki, co robił im Kościół, ZUS i rynek pracy”.
Spektakl powstał na podstawie nagradzanej książki autorstwa Olgi Hund (Nagroda Conrada, Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza). Adaptacja dojmującej prozy podkreśla wyjątkowy język autorki, jej poczucie ironii, lapidarność i humor.
więcej
Szczegóły
Miłość od ostatniego wejrzenia
Historia kobiety, której "wcisnęli, że polowanie na księcia to sens życia, a strach przed samotnością to koń, na którym ma pędzić, dopóki nie złowi jedynego prawdziwego szczęścia."
Co robić, gdy wymarzone małżeństwo okazuje się ciągłym stanem wojny?
Chorwacka autorka, Vedrana Rudan, z właściwą sobie bezkompromisowością i wyłaniającym się z najciemniejszych zakamarków poczuciem humoru, opowiada o miłości i nienawiści, o poniżaniu i zemście.
więcej
Szczegóły
Sinobrody – Nadzieja kobiet
Współczesny Sinobrody, Henryk, to niepewny siebie sprzedawca butów, który nie zaznawszy szczęścia jako praktykant w zakładzie gastronomicznym oraz w poważnej firmie kwiaciarskiej, zwrócił się ku prostemu zajęciu w handlu detalicznym. Być może przez pozycję, którą przyjmuje podczas mierzenia butów – klęcząc przed klientką, z niewypowiedzianymi oświadczynami – przywodzi kobietom na myśl bajkę o Kopciuszku. Być może dlatego przyciąga kobiety szukające miłości „ponad miarę”. Miłości, której przecież nigdy nie będą mogły zaznać i której, jakże niesłusznie, od niego żądają. Właśnie przez to Henryk staje się seryjnym mordercą mimo woli.
Sztuka Dei Loher to pełna czarnego humoru groteska, przewrotna baśń dla dorosłych, opowieść o uśmiercaniu pragnienia miłości, „miłości ponad miarę”.
więcej
Szczegóły
Pociągi pod specjalnym nadzorem
Czesi z każdej tragedii potrafią zrobić komedię. Nie inaczej jest z opowieścią o młodym kolejarzu Miloszu, który na prowincjonalnej stacji przeżywa przemianę z chłopca w mężczyznę, z tchórza w bohatera.
Akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej, ale bohaterowie Hrabala nie pozwalają jej usunąć ze swojego życia smaku, radości i seksu. Niepowodzenie w czasie pierwszej nocy z ukochaną ważniejsze niż Hitler i okupacja? A dlaczego nie?
więcej
Szczegóły
Wizyta starszej pani
Najbogatsza kobieta świata, lamparcica po siedmiu małżeństwach przyjeżdża do swojego rodzinnego miasteczka, w którym już nawet nie zatrzymują się pociągi, a bezrobocie bije rekordy. Wszyscy spodziewają się deszczu pieniędzy. Klara Zachanasian napędzana jest jednak paliwem zemsty za wygnanie, upokorzenie i śmierć dziecka. Może spełnić oczekiwania mieszkańców jedynie za cenę morderstwa. Czy miejscowi są ją w stanie zapłacić?
To opowieść rozpięta między horrorem, komedią a sensacyjnym reportażem. Klara jak antyczna Medea i Czarna Mamba z filmu Tarantino, całe życie podporządkowała wyrównaniu rachunków. Dürrenmatt korzystając z klasycznego motywu pokazuje mechanizm działania pokusy i pyta, jak daleko można posunąć się dla pieniędzy.
więcej
Szczegóły
Niebezpieczna metoda
Konflikt dwóch wielkich uczonych wokół kobiety, która była im równa. Sabina Spielrein po nieskutecznym leczeniu elektrowstrząsami trafia do szwajcarskiej kliniki. Opieką otacza ją Carl Gustaw Jung i w terapii decyduje się na eksperymentalną metodę Zygmunta Freuda. Dramat miłości rozpoczęty psychologiczną kuracją, przeradza się w naukową rywalizację. Sabina zostaje pierwszą kobietą leczącą dzięki terapii rozmową.
„Niebezpieczna metoda” opowiada o początkach psychoanalizy, która ukształtowała dzisiejsze myślenie o człowieku.
więcej
Szczegóły
Kobiety bez znaczenia
Jedna idzie przez życie bez szmeru, druga wymusza uwagę. Dwie kobiety, bohaterki równoległych monodramów Alana Bennetta, są do siebie skrajnie niepodobne: szara mysz biurowa, zawsze akceptująca swój żywot bez zdarzeń, oraz bezwzględna tropicielka niedoskonałości i niegodziwości wszystkich wokół.
Sztuka opowiada o dwóch samotnych kobietach, które nie chcą rozpłynąć się w nicości. Na scenie wybitne aktorki: Halina Łabonarska i Małgorzata Niemirsk.
Spektakl składa się z dwóch monologów samotnych kobiet („Pani od listów” i „Kobieta bez znaczenia”, będących częściami serii„Gadające głowy” ("Talking Heads") brytyjskiego dramaturga Alana Bennetta. To cykl dwunastu monologów, w których autor stworzył galerię dowcipnych, a jednocześnie wzruszających portretów zwyczajnych ludzi.
więcej
Szczegóły
Romantycy
A gdyby jednak starości wyjść naprzeciw? W kapciach, ze zgagą w gardle i czopkiem w tyłku. I nawet mimo obrzęku cewki moczowej poczuć się nie jak próchno tylko jak młody żigolak? Oto miłosny trójkąt – Pogorelka, Chajczik i Bonbonel. Wszystkim stuknęła siedemdziesiątka, a oni licytują się na wspomnienia, odmawiają kadisz i raczą się marmoladą. Żal na nich patrzeć, ale nie śmiać się z nich też nie sposób.
„Romantycy” Hanocha Levina to komedia o starości, o oswajaniu śmierci, ale też wzruszająca opowieść o przywiązaniu i miłości. Izraelski dramaturg z właściwym dla siebie dystansem ironię zderza z groteską, szydercze żarty miesza z powagą. – Bohaterowie nie odgrywają ról, ale opowiadają o swoich myślach i uczuciach. Zwracają się do widza, odwołując się do jego wyobrażeń i pamięci. Mówią po prostu o tym, co się dzieje w ich wnętrzu – podkreśla tłumaczka Agnieszka Olek.
więcej
Szczegóły
