Maciej Cymorek
105 oddanych głosów
Wiek: 26 lat
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
random
Trzy części rozgrywające się podczas jednego wieczoru w scenografii autorstwa Aleksandry Gąsior wyreżyserują Igor Gorzkowski, Julia Mark oraz Iwo Vedral. Twórcy przesuwają suwakiem od skali mikro do makro, łącząc temat ekologicznego kryzysu z wątkami rodzinnych konfliktów i strat.
więcej
Szczegóły
projekt zero: #walkaoogień
#walkaoogień #ciało #walka #dotyk #człowiek #chuć #żar #życie #początekikoniec #samotność #kobietamężczyzna #stereotyp #miłość #harmonia #like4like #uzależnienie #pustka #strach #przetrwanie #głód #pożądanie #zniewolenie #niepokój #dobrebopolskie #górecki #kulturadostępna #pragnienie #highlife #kulturapolska #mannequin #hibriddoll #love #life #live #sex #human #humantuman #positive #negative #seedolls #choreografia #akademiateatralna #warszawa #poznan #scena #teatr #teatrtańca #tanztheater #followme #physicaltheater #goodevening #droga #humaizm #agonia #nienasycenie #hashtag #anatomia #czułość #projektzero #beautiful #spektakl #hierarchia #przesyt #zdycham #dajciewode #wpadajcie #nofilter
Spektakl warsztatowy zrealizowany w ramach „Projektu zero”.
więcej
Szczegóły
Projekt Zero: WALIZKA
Projekt Zero jest najnowszym przedsięwzięciem Wydziału Aktorskiego aktywizującym i wspierającym samodzielną studencką działalność naukowo-artystyczną.
Jest to specjalny, wewnętrzny program grantowy w ramach którego studenci ubiegają się o dofinansowanie, formułują kierunek swoich poszukiwań twórczych i pod opieką wybranego przez siebie tutora realizują swój projekt artystyczny.
W ramach Projektu Zero promowane są inicjatywy interdyscyplinarne, integrujące działalność studentów różnych wydziałów naszej uczelni.
Dzisiejszy świat oczekuje od młodych artystów autonomii, odwagi i zaradności – temu właśnie wychodzi naprzeciw Projekt Zero.
więcej
Szczegóły
Barbarzyńcy
Przedstawienie ,,Barbarzyńcy” będzie próbą przeniesienia rzeczywistości XIX-wiecznej rosyjskiej prowincji na współczesny grunt polskiej wsi. Za pośrednictwem tekstu Maksyma Gorkiego spróbujemy skomentować specyfikę i kondycję małej społeczności wiejskiej, z jednej strony ulokowanej z dala od gwaru wielkich miast i cywilizacyjnej karuzeli, z drugiej zaś, funkcjonującej nieopodal nowo powstałej autostrady.
Przy akompaniamencie pędzących samochodów, odgrodzeni dźwiękoszczelnymi ekranami, zmarginalizowani i odseparowani, gdzieś poza nawiasem czasu i przestrzeni, zawieszeni w próżni zdarzeń, żyją ludzie marzący o mieście i pracy. Uwikłani w banał plotek, pomówień, donosów, zawiłości, zdrad, miłosnych przepychanek i toczących ich zazdrości, pełni goryczy, wewnętrznie wypaleni i skrajnie znudzeni, żyją z dnia na dzień, w oczekiwaniu na budujących odcinek autostrady, mającego przebiegać nieopodal ich wsi. Wraz z przybyciem inżynierów, nadzorujących budowę, ich monotonna codzienność ulega zaskakującej transformacji. Stacjonujący w posiadłości miejscowej arystokratki inżynierowie stają się swoistym ,,oczkiem w głowie” mieszkańców wsi. Miejscowi autochtoni za wszelką cenę próbują pozyskać względy przyjezdnych, wyrwać dla siebie kawałek ich uwagi, czy to w nadziei uzyskania korzyści materialnych, czy też zwyczajnych celów zaimponowania sąsiadowi zza miedzy. Panowie inżynierowie na przemian próbują, to oświecać, to edukować miejscowych, to kpią z nich, zabawiając się ich kosztem.
Która z grup jawi się jako tytułowi „barbarzyńcy” pozostawiamy do rozstrzygnięcia naszym widzom.
- Adam Sajnuk
więcej
Szczegóły
Opowieści o zwyczajnym szaleństwie
„Nie wierzę w silne charaktery zmieniające świat” – mówi Petr Zelenka, i pewnie dlatego jego bohaterowie są tak ujmująco nieporadni, uwikłani w absurdalne sytuacje, dziwactwa, natręctwa i fobie. Autor przygląda się im bez patosu, pozostając wiernym tradycji mądrego czeskiego humoru spod znaku Hrabala i Havla. „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” pełne są zabawnych epizodów i niebanalnych postaci, które, z pozoru groteskowe, w rzeczywistości są samotnymi, desperacko pragnącymi miłości ludźmi. Zaangażowani w dziwne związki emocjonalne, nieustannie zmagają się z brakiem zrozumienia, za wszelką cenę próbują przetrwać w rzeczywistości niezrealizowanych pragnień i kalekich relacji. Nie potrafią ocenić czy szaleństwo tkwi w nich czy w otaczającym ich świecie. A może jedyne rozwiązanie, które pozwoliłoby wyrwać się z beznadziei codzienności, to zwyczajnie „wysłać siebie, gdzieś daleko zapakowanego w paczce, jako przesyłkę pocztową”?
Spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego
więcej
Szczegóły
Pogorzelisko
Przedstawienie warsztatowe III roku Wydziału Aktorskiego Akademii Teatralnej im. Al. Zelwerowicza w Warszawie i Wydziału Scenografii ASP.
Wajdi Mouawad – urodzony w 1968 r. w Bejrucie, w wieku 11 lat wyjechał wraz z matką i rodzeństwem z Libanu do Francji; studia odbył w Kanadzie w Narodowej Szkole Teatralnej w Montrealu; reżyserowane przez niego spektakle na bazie własnych tekstów (Littoral, Niebiosa) prezentowane były na Festiwalu w Awinionie (1998, 2009), zaś sztuka Pogorzelisko doczekała się realizacji filmowej, która zdobyła Grand Prix na Warszawskim Festiwalu Filmowym (2010).
„Wajdi Mouawad pisze swoje teksty tak, jakby był nie wnukiem nawet lecz dzieckiem Greków. Może libańskie pochodzenie i doświadczenie losu wojennego i zdestabilizowanego, doświadczenie uchodźstwa zdeterminowało jego postrzeganie świata? Są sprawy, o których nie mamy pojęcia i do tego potrzebni są nam pisarze, ale nie literaci. Mouawad jest pisarzem. Ma rzadki dar poetyckiego widzenia świata.”
Piotr Gruszczyński
więcej
Szczegóły
Triatlon
Pora wyłożyć karty na stół. Teatr to niebezpieczna gra, w której stawką może być rola, sława, a nawet… życie.
Spektakl „Triatlon” uchyla drzwi do garderoby i pozwala zajrzeć za kulisy. To przedstawienie o ambicjach, rozczarowaniach i animozjach po obu stronach sceny. To także opowieść o rozterkach ludzi, którzy spotkali się w teatrze jako aktorzy i widzowie. Podglądana od kuchni sztuka niebezpiecznie oddala się od artystycznych ideałów, coraz bardziej przypominając sportową rywalizację albo pole bitwy. Tylko czy będą wygrani?
Przedstawienie składa się z trzech jednoaktówek rozgrywających się symultanicznie w pozascenicznych przestrzeniach teatru. Scenariusz „Triatlonu” powstał na bazie tekstów autorstwa finalistów czwartej edycji konkursu POLOWANIE NA MOTYLE dla młodych dramaturgów.
Spektakl dla widzów od 15 roku życia.
więcej
Szczegóły
Awantura w Chioggi
Awantura w Chioggi to tekst włoskiego komediopisarza Carla Goldoniego. Powstała w 1762 roku komedia zostaje przeniesiona przez realizatorów we włoskie realia lat 60...
Opowiada tak wtedy, jak i dziś o perypetiach mieszkańców małego miasteczka z okolic Wenecji, gdzie niewinna sytuacja z pomocą plotki i pomówienia urasta do rozmiaru skandalu i znajduje finał w sądzie. Awantura w Chioggi to aktorski popis studentów IV roku w stylu „senza improvvisare”.
więcej
Szczegóły
