Krzysztof Brzazgoń
28 oddanych głosów
Wiek: 35 lat
Absolwent PWST im. L. Solskiego w Krakowie (Filia we Wrocławiu). Współpracował z Teatrem im. H. Modrzejewskiej w Legnicy, Teatrem Polskim we Wrocławiu, Teatrem Miejskim w Gdyni, Operą Wrocławską. Był Albertem w „Innym chłopcu” W. Russela oraz Jazonem w „Medei na Manhattanie” D. Loher. Wystąpił w teledyskach zespołów: M&M oraz MAIGRA. Ma na swoim koncie role filmowe i telewizyjne.
W bieżącym repertuarze Teatru Dramatycznego można go zobaczyć w: „Absolwencie” T. Johnsona, ,,Nosorożcu" E. Ionesco, ,,Królu Edypie" Sofoklesa, ,,Nocy żywych Żydów" I. Ostachowicza oraz ,,Rosyskim kontrakcie" A. Płatonowa.
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Simy na stażu
„Simy na stażu” to opowieść o pokoleniu Y, pracującym na bezpłatnych stażach.
Główni bohaterowie dzielą się z widzami swoimi doświadczeniami z kolejno odbywanych staży. Inspiracją do napisania spektaklu były autentyczne wydarzenia studentów, jak i niezwykle popularna, symulacyjna gra The Sims. Sytuacja, w jakiej znajdują się stażyści, jest łudząco podobna do zasad w grze: postacie regularnie otrzymują kolejne polecenia – gra nie ma końca.
Spektakl „Simy na stażu” są spektaklem społecznie zaangażowanym. To sprzeciw wobec nieuczciwości pracodawców – manifest o szacunek dla kształcącego się człowieka. Organizatorzy bezpłatnych praktyk i staży, kusząc obietnicami pracy marzeń, świadomie wykorzystują zaangażowanie młodych ludzi. To właśnie oni, w znacznej mierze są odpowiedzialni za narastającą frustrację, poczucie niższości wobec innych i brak perspektyw pokolenia urodzonego po '89 roku.
więcej
Szczegóły
Rosyjski kontrakt
Oparta na faktach historia angielskiego inżyniera, któremu Car Piotr Wielki proponuje nadzór nad gigantyczną budową. Kontrakt daje szansę na zdobycie fortuny, ale ceną jest zerwanie z dotychczasowym życiem i kilkuletnia rozłąka z narzeczoną. Perry wyjeżdża do Rosji, nie zdaje sobie jednak sprawy, że pojmowanie rzeczywistości jest tam zupełnie inne niż w Anglii.
Spektakl według opowiadania „Epifańskie śluzy” Andrieja Płatonowa, najwybitniejszego obok Bułhakowa rosyjskiego pisarza XX wieku, to próba uchwycenia mentalności Wschodu, która od wieków przeraża i fascynuje Europę.
więcej
Szczegóły
Filadelfijska opowieść
Prapremiera polska klasycznej amerykańskiej komedii romantycznej, spopularyzowanej przez film George’a Cukora z Katharine Hepburn, Carym Grantem i Jamesem Stewartem w rolach głównych, a także oparty na sztuce musical Cole’a Portera Wyższe sfery. Przedstawienie wzbogacą wykonywane przez aktorów piosenki.
Nieopodal Filadelfii trwają przygotowania do drugiego ślubu Tracy Lord, pochodzącej z zamożnej rodziny przemysłowców. Poprzednie małżeństwo Tracy skończyło się burzliwie po dziesięciu miesiącach. Nic dziwnego, że zbliżająca się ceremonia wzbudza zainteresowanie nie tylko wśród elit, ale też u reporterów lokalnego brukowca, którzy podstępem dostają się do posiadłości Lordów. Tymczasem zjeżdżają się kolejni goście, w tym Dexter – były mąż Tracy. Po upojnym wieczorze przyszłą pannę młodą zaczynają dręczyć wątpliwości, czy dobrze robi, wychodząc za przystojnego George’a… Czy nazajutrz ślub się jednak odbędzie?
więcej
Szczegóły
Absolwent
Ameryka. Burzliwe lata 60., w tle rewolucja seksualna, Beatlesi i zapach marihuany. Ben kończy prestiżową uczelnię i zupełnie nie wie, co zrobić ze swoim życiem. Bunt przeciwko rodzicom, zauroczenie dojrzałą kobietą i inicjacja seksualna – oto jego pomysły na dorosłego siebie. Podnosi się i upada, boi się i jest odważny, zakochuje się i załamuje jednocześnie. Czy uda mu się żyć na własny rachunek?
„Absolwent” to nie tylko opowieść o samotności młodego człowieka, ale też wnikliwy portret hipokryzji klasy średniej. Adaptacja Terry'ego Johnsona powstała na podstawie powieści Charlesa Webba oraz scenariusza filmowego Caldera Willinghama i Bucka Henry'ego na mocy specjalnego porozumienia ze StudioCanal. Została wyprodukowana po raz pierwszy w Londynie i na Broadwayu przez Johna Reida i Sachę Brooksa. Dla Teatru Dramatycznego przetłumaczył ją Jacek Poniedziałek.
więcej
Szczegóły
Król Edyp
Najdoskonalszy kryminał wszech czasów, jedno z najstarszych arcydzieł literatury dramatycznej, wzór tragedii doskonałej, pierwszy evergreen w historii dramatu. Do dziś krytycy są zgodni – napisany ok. 427 r. p.n.e. przez Sofoklesa dramat nie ma sobie równych. Oto tytułowy bohater rodzi się pod znakiem okrutnej klątwy: zabije własnego ojca, poślubi matkę i spłodzi z nią potomstwo. Aby uniknąć wyroku, rodzice porzucają małego okaleczonego Edypa w górach. Chłopiec jednak nie umiera tylko trafia na dwór króla Koryntu.
„Król Edyp” wraca na afisz Teatru Dramatycznego. Wcześniej dramat reżyserowali tu Ludwik René i Gustaw Holoubek. „To sztuka o okrucieństwie przypadku, przed którym nie mogą zabezpieczyć ani najlepsze dary natury i umysłu, ani najostrożniejsze przewidywania” – pisał o greckiej tragedii krytyk Jan Kott.
więcej
Szczegóły
Noc żywych Żydów
Wyobraźcie sobie, że z piwnic waszego bloku wychodzą martwi Żydzi, żeby zemścić się na mieście, które o nich zapomniało.
Co byście powiedzieli, gdyby do waszych drzwi zapukali żydowscy zombies - kapitan polskiego wojska - ze swoją równie nieświeżą córką i zażądali włączenia współczesnej muzyki? Jak byście zareagowali, gdyby goście bez rąk i z przestrzelonymi twarzami ruszyli na shopping do Arkadii? A gdyby okazało się, ze trzeba ich bronić przed rodzimymi narodowcami? W takiej sytuacji postawiony zostaje bohater „Nocy żywych Żydów”.
Spektakl na podstawie powieści Igora Ostachowicza „Noc żywych Żydów”, nominowanej do Literackiej Nagrody Nike 2013.
W spektaklach 4 i 5 marca wystąpią: Dominik Rybiałek i Karolina Wasilewska.
więcej
Szczegóły
Leśni. Apokryf
Teksty sceniczne Różewicza były formami „kolażowymi”, impresjami z codzienności „leśnych”. Odrzucał on metafory i gloryfikację bohaterów, skupiał się na portretowaniu rzeczywistości. Spektakl daje nam niepowtarzalną możliwość wglądu w wojnę oczami jej świadka. Różewicz sam był partyzantem, w związku z czym możemy być pewni autentyczności przeżyć żołnierzy ukrywających się w lesie, walczących z chorobą i głodem częściej niż z wrogiem. Partyzanci marzą o końcu wojny jednocześnie bojąc się, że nawet jak już będzie po wszystkich to oni już nigdy nie będą tacy sami. Dzieląc się swoimi historiami wzbudzają w widzu sympatię i zrozumienie. Monologi aktorów dodane do opowiadań Różewicza przez Agnieszkę Wolny-Hamkało prowokują do dyskusji na ważne tematy społeczne.
Dzięki przedstawieniom takim jak „Leśni. Apokryf” możemy przypomnieć sobie, że nic nie jest jednoznaczne a przebieg granicy między dobrem a złem często zależy od tego, po której jesteśmy stronie.
Apokryf to tekst niekanoniczny. Nieuznany, nienatchniony i niezgodny z doktryną. Jego autentyczność jest dyskusyjna. Często jest to tekst „wydobyty z ukrycia”, ujawniony, ale skazany na funkcjonowanie na marginesie kanonu, a czasem stojący wobec niego w opozycji. Partyzanckie teksty Tadeusza Różewicza (dramat Do piachu, ale także opowiadania ze zbiorów Echa leśne, Opadły liście z drzew i Przerwany egzamin) mają taki status. Daleko im do literatury heroicznej czy patriotycznej. Ciekawe, że to właśnie ich prostota wydaje się niektórym okrutna.
Dlaczego uważamy, że warto wejść z dialog z partyzanckimi utworami poety? Kilka argumentów już padło: nie zgadzamy się na wybiórcze traktowanie jego tekstów. Nie zgadzamy się na pomijanie tych, które w danej sytuacji politycznej czy społecznej wydają się komuś niewygodne. Sytuację partyzantów odbieramy jako uniwersalną, nawet wtedy, kiedy dotyczy sporów w teatrze. Zadajemy kłam opinii, że „idiom Różewicza stał się nieproduktywny i wypadł z literackiego obiegu”. Ale jest coś jeszcze, coś bardziej osobistego: Różewicz opisał moralny i cywilizacyjny kataklizm, jakim była wojna.
więcej
Szczegóły
