Absolwentka Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu. W trakcie swojej edukacji zdobyła pierwsze doświadczenie sceniczne na deskach Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, biorąc udział w takich spektaklach, jak Giselle, Groszki i Róże, Jezioro łabędzie, Hrabia Monte Christo czy „Don Kichot”. Dwukrotnie uczestniczyła w Ogólnopolskim Konkursie Tańca im. Wojciecha Wiesiołłowskiego w Gdańsku. Występowała we współczesnej wersji Dziadka do orzechów w choreografii Kena Luddena (ucznia Margot Fonteyn) w Nowym Jorku. W 2008 roku rozpoczęła współpracę z Polskim Teatrem Tańca, która trwa do dziś. W ramach pracy w zespole miała okazję współpracować z wieloma znakomitymi choreografami rozpoznawalnymi na całym świecie. Brała udział w takich spektaklach, jak: Minus 2 (chor. Ohad Naharin), Alexanderplatz i Desert (chor. Paulina Wycichowska), Carpe Diem, Wiosna-Effatha, Spotkania w dwóch niespełnionych aktach i Lament (chor. Ewa Wycichowska), Lato – Red Sun (chor. Thierry Verger), Wo-man w pomidorach (chor. Yossi Berg), The Outline i Double Trouble (chor. Karolina Wyrwał), Maathai (chor. Niels Claes), Hello, Stranger! oraz Hello, My Friend! (chor. Paweł Malicki), Czterdzieści (chor. Jo Strømgren), Żniwa i Polka (chor. Iwona Pasińska, re. Igor Gorzkowski), Wesele. Poprawiny (reż. Marcin Liber, opieka chor. Iwona Pasińska), Niech żywi grzebią umarłych (chor. Aleksandra Dziurosz, reż. Tomasz Szczepanek), Solidaritot (chor. Yoshiko Waki), 45 (chor. Jacek Przybyłowicz), Fabula rasa (chor. Maciej Kuźmiński), Pojzon (chor. Marta Ziółek). W 2015 roku w ramach Atelier Polskiego Teatru Tańca stworzyła swój pierwszy autorski spektakl eXordial. Przy jego kreacji była odpowiedzialna nie tylko za choreografię i jej wykonanie, ale także za projekt scenografii oraz kostiumów. Brała udział w nowatorskim projekcie Lightskin (idea: Patryk Lichota),łączącym instalację site-specific, performans, teatr tańca i koncert muzyki elektronicznej. W 2019 roku wzięła udział w projekcie Laserspace na Festiwalu Światła Valašsko w Czechach. Wizualizacje z jej udziałem można było zobaczyć także na takich festiwalach, jak: Audioriver, Kazantip 2012 czy Czwórka na wizji Polskiego Radio Czwórka. W 2016 rokuwspółpracowała z Janem Komasą i Mikołajem Mikołajczykiem przy projekcie Ksenofonia. Symfonia dla innego na Malta Festival Poznań. Od 2017 roku współtworzy nieformalny kolektyw Hashimotowiksa, z którym zrealizowała spektakl Uran Uran w reżyserii Wojciecha Kucharczyka na festiwalu Tauron Nowa Muzyka w Katowicach w 2018 roku oraz Afterhuman Afterparty w 2019 roku na festiwalu Audioriver w Płocku. W 2020 roku artystki kolektywu Hashimotowiksa nawiązały współpracę z Teatrem im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, gdzie wykreowały choreografię do spektaklu Krótka rozmowa ze śmiercią w reżyserii Marcina Libera.