Polska aktorka filmowa, telewizyjna i teatralna. W 1985 ukończyła PWST w Warszawie, edukację kontynuowała w paryskim Conservatoire d’Art Dramatique. W połowie lat 80., jeszcze przed ukończeniem szkoły aktorskiej, wystąpiła w epizodach u znanych reżyserów: Krzysztofa Kieślowskiego (Bez końca) i Wojciecha Jerzego Hasa (Osobisty pamiętnik grzesznika). Jej pierwszą dużą rolą była postać Once w Ga, ga. Chwała bohaterom Piotra Szulkina. W Pociągu do Hollywood (1987) Radosława Piwowarskiego, wcieliła się w postać naiwnej Marioli Wafelek, marzącej o karierze aktorki w Stanach Zjednoczonych. Wystąpiła w kilku filmach zagranicznych. Grała role drugoplanowe w produkcjach węgierskich (m.in. u Miklósa Jancsó), czechosłowackich, hiszpańskich, włoskich, a także drugorzędnych francuskich, a nawet w jednym z odcinków erotycznej serii Zalmana Kinga Wspomnienia czerwonego pantofelka. Zagrała epizody w filmach Roberta Altmana – w nagrodzonym na Festiwalu w Wenecji Graczu i Prêt-à-porter. W tym samym czasie w filmach krajowych, głównie komediach, kontynuowała z różnymi modyfikacjami charakterologicznymi pamiętany z Pociągu do Hollywood model naiwnej dziewczyny, epatującej erotyzmem i podkreślającej swoją seksualność. Nieco inne role zagrała w filmach u Andrzeja Kondriatuka (Mleczna droga, gdzie zagrała Śmierć, Wrzeciono czasu i Słoneczny zegar). Pod koniec lat 90. zagrała w komediach w Kilerze, przeboju kasowym Juliusza Machulskiego. Krytyka wysoko oceniła jej drugoplanowe role w Ajlawju Marka Koterskiego (za którą otrzymała pierwszą nagrodę na FPFF w Gdyni), Historiach miłosnych Jerzego Stuhra i Zakochanych Piotra Wereśniaka, gdzie wcieliła się w postać pani Bobickiej. W tym czasie zaczęła pojawiać się w telewizyjnych sitcomach jako „special guest star”. Nie rezygnuje z występów w telewizji. Przez wiele lat grała w pojedynczych odcinkach popularnych sitcomów, a w 2005 roku regularnie w serialu Wiedźmy. Powróciła po wieloletniej przerwie do teatru; wcześniej w latach 1985-1988 występowała na deskach Teatru Współczesnego. Jej rola w Alina na zachód Pawła Miśkiewicza w Teatrze Dramatycznym w Warszawie została wysoko oceniona przez krytykę. W tym samym teatrze zagrała Paulę Strasberg w spektaklu Krystiana Lupy „Persona.Marilyn” (2009) W latach 2006–2013 Figura była aktorką Teatru Dramatycznego m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka. W 2013 aktorka przeprowadziła się do Gdyni. Od 15 listopada 2013 etatowa aktorka Teatru Wybrzeże w Gdańsku.