Damski biznes

Komedia

„Damski biznes" Marcii Kash i Douga Hughesa – czyli skomplikowana historia dwóch bizneswomenek, które postanowiły spełnić marzenie życia i z rozmachem próbują znaleźć swoje miejsce w ekscytującym i lukratywnym świecie mody, projektując superbieliznę. Jednak świat pełen bielizny, apaszek, modnych butów - a przede wszystkim przystojnych i seksownych modeli, staje się zbyt podejrzany dla ich mężów, panów statecznych i podejrzewających żony o zdradę.

Panie swoje projekty biznesowe przed mężami – wziętym adwokatem i profesorem - ukrywają, ale rzeczy na jaw wychodzi, i panowie biorą się za śledztwo w sprawie owych podejrzanych damskich działań. Nie zdają sobie jednak sprawy, że w osobliwy sposób sami staną się za chwilę częścią zwariowanej rewii strojów i modowych problemów. Wpadają więc po szyję w zabawne kłopoty a skutek jest taki, że obaj stać się muszą kobietami, i to w bieliźniano-frywolnej wersji, co naturalnie powoduje szalone zawirowania, zabawne qui pro quo i mocno zaskakujące zwroty akcji. Damski biznes ma w sobie wiele z Pół żartem, pół serio, klasyki damsko-męskich przebieranek, które bawią, śmieszą i wymagają znakomitego aktorstwa.

więcej

MÓW ZA SIEBIE | Baśnie z mchu i liszaja

Zainspirowani twórczością Italo Calvino, twórcy postanawiają opowiedzieć wszystko to, co tylko się da, dając jednocześnie szansę zaistnieć temu, czego opowiedzieć nie sposób. Sceniczne opowiadanie staje się pretekstem do zabawy w skojarzenia, do pojedynku na słowa i ciała, do wchodzenia w rozmaite teatralne konwencje.

Przedstawienie jest pierwszym scenicznym spotkaniem Leszka Bzdyla i Jana Kochanowskiego, stworzonym w ramach Centrum Rezydencji Teatralnej SCENA ROBOCZA w Poznaniu. Leszek Bzdyl jest tancerzem, aktorem, choreografem, reżyserem, dyrektorem artystycznym i współzałożycielem Teatru Dada von Bzdülöw. Jan Kochanowski jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWST we Wrocławiu i jednym z założycieli Teatru Cinema.

MÓW ZA SIEBIE to cykl prezentacji twórców, dla których podstawową formą i środowiskiem pracy jest grupa teatralna. W ramach projektu pokazywane są przedstawienia grup pochodzących z różnych stron Polski, od 2014 roku były to m.in. Teatr Brama (Goleniów), Teatr Chorea (Łódź), Teatr Porywacze Ciał (Poznań), Teatr Realistyczny (Skierniewice), Teraz Poliż (Warszawa). Ich twórczość – podejmowane tematy, estetyka przedstawień, metody pracy, a także sposób funkcjonowania – forma instytucjonalna, miejsce pracy, czas trwania – są bardzo zróżnicowane. Łączy je to, że zazwyczaj stanowią jawnie osobistą wypowiedź twórców, wyrażają indywidualny punkt widzenia, własną interpretację rzeczywistości.

Celem projektu mów za siebie jest rozpoznanie różnorodności środków wyrazu i praktyk polskich grup teatralnych, a tym samym ujawnienie często niedostrzeganych zróżnicowań na mapie teatralnej Polski i nasycenie jej nowymi szczegółami.

więcej

Moja Bośnia

Tragedia

Koprodukcja Fundacji Teatr Nie-Taki z Wrocławia oraz Teatru im. Modrzejewskiej w Legnicy

Opowieści o małych ojczyznach to teatralna specjalność Jacka Głomba. „Łemko”, „Ballada o Zakaczawiu”, „Żużel”, „Zabijanie Gomułki”, „Orkiestra” pokazywały zamknięte społeczności w chwili przesilenia, kiedy jedna rzeczywistość musiała ustąpić miejsca innej. Dla reżysera najważniejsze były jednak międzyludzkie więzi, które pozwalały ocaleć bohaterom, nadawały sens ich życiu.

W swoim najnowszym spektaklu Głomb relacjonuje dzieje polskich osadników z Galicji, którzy u schyłku XIX wieku wyjechali do Jugosławii, przetrwali dwie wojny i wrócili z bałkańskiego koła w okolice dolnośląskiego Bolesławca. Ich potomkowie żyją tam do dziś, kultywują bośniackie tradycje, tęsknią do tamtych krajobrazów. Jakby mieli dwie ojczyzny, jakby cały czas stali w rozkroku. Głomb stawia na dobroduszny komizm, Historia przegląda się w jednostkowych biografiach, detalach, zapamiętanych fragmentach przeszłości.

więcej