Jakub Grębski
63 oddanych głosów
więcej
Często występuje w:
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Lot nad kukułczym gniazdem
Spektakl dla widzów od 16. roku życia.
Adaptacja bestsellerowej powieści Kena Keseya, spopularyzowanej przez film Miloša Formana. Opowieść o buncie niepokornego lekkoducha, osadzonego tymczasowo w szpitalu psychiatrycznym, i jego konflikcie z perfidną, manipulującą ludźmi siostrą oddziałową urasta do rozmiarów metafory totalitaryzmu. Historia, oryginalnie dziejąca się w Stanach Zjednoczonych w czasach beatników, hipisów, wolnej miłości i eksperymentów z LSD, zostanie w naszym spektaklu przeniesiona we współczesność. Utwór Keseya to materiał na stworzenie wyrazistych, krwistych kreacji aktorskich. W przedstawieniu Cezarego Ibera zobaczymy dużą część zespołu artystycznego Teatru Polskiego we Wrocławiu, trzech tancerzy, a główną rolę Randle’a Patricka McMurphy’ego zagra gościnnie Piotr Łukaszczyk.
więcej
Szczegóły
Błękitny Pies
Familijny widowiskowy spektakl muzyczny „Błękitny Pies” powstał na podstawie książki Beaty Majchrzak pt. „Opowieść o błękitnym psie, czyli o rzeczach trudnych dla dzieci”, nagrodzonej w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.
Opowieść o Błękitnym Psie to historia czwórki dzieci, z których każde na swój sposób nie odnajduje się w społeczności poprzez swoje ułomności lub chorobę – nasi bohaterowie to niewidoma Basia, autystyczny Staś, niepełnosprawna ruchowo Zosia i ciężko chory Tomek. Błękitny Pies, którego spotykają na swojej drodze, pomaga im „odnaleźć się” i zaakceptować. Pies wprowadza dzieci w krainę baśni – na wielobarwną łąkę. Każde z nich odnajduje tam podobną do siebie postać – Srebrną Kotkę, Konika Polnego, Zardzewiałą Lokomotywę i Motyla Modraszka – dzięki której udaje mu się zrozumieć siebie, otaczający świat i odkryć to, co sprawi, że poczuje się w pełni wartościową osobą.
Spektakl w sposób przystępny dla młodego widza porusza trudne tematy, o których rzadko rozmawia się z dziećmi, jak choroba czy umieranie, a nawet najmłodsi przecież wszystko widzą i czują, tylko bardzo często tego nie rozumieją. Przesłanie Błękitnego Psa jest bardzo pozytywne i budujące - z pewnością wzruszy nas do łez, a inscenizacja zachwyci pięknem baśniowego świata, emocjonalnym ciepłem, niebanalną muzyką i widowiskowym tańcem. Pomoże również zrozumieć osoby niepełnosprawne i z innymi problemami sprawiającymi, że nie odnajdują się w naszym otoczeniu oraz zrozumieć samych siebie.
Opowieść o Błękitnym Psie może stać się przewodnikiem emocjonalnym również dla dorosłego widza. Bo my, dorośli, też uciekamy od problemów zamiast uczyć się je akceptować, rozumieć i przede wszystkim nie tracić wiary w siebie mimo niełatwych kolei losu.
więcej
Szczegóły
Smutki tropików
Smutki tropików Mateusza Pakuły, sztuka nagrodzona Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną w roku 2014, to wirtualna opowieść o uciekających od rzeczywistości trzydziestolatkach. To gorzki portret pokolenia Y, tzw. „millenialsów”, rozpisany na sześcioro aktorów i kilka kamer.
Bohaterów spektaklu zobaczymy w ich „naturalnym środowisku” – na polu namiotowym, które stanie się jednym z przystanków w podróży. Aktorzy będą na scenie, lecz na pierwszy rzut oka niewidoczni. Zamknięci w niewielkich namiotach, delikatnie oświetleni turystycznymi lampkami, nieruchomi, samotni, z początku niechętni do wyjścia. Widz będzie śledził akcję sceniczną, mając możliwość wejścia głębiej – jedno spojrzenie na rozpięty na horyzoncie ekran pozwoli dojrzeć emocje, które bohaterowie dramatu usiłują ukryć.
Sztuka Pakuły rozprawia się z mitem człowieka europejskiego, otoczonego egzotyką orientu. Autor pyta o to, jak można być młodym na kontynencie, na którym wszystko jest stare. Dokąd dążą i przed czym uciekają ci, z pozoru uśmiechnięci, żyjący bezstresowo, młodzi ludzie? Czy przypadkiem nie uciekają od samych siebie, zatapiając swoje lęki w ekranach smartfonów i tabletów?
więcej
Szczegóły
Filadelfijska opowieść
Prapremiera polska klasycznej amerykańskiej komedii romantycznej, spopularyzowanej przez film George’a Cukora z Katharine Hepburn, Carym Grantem i Jamesem Stewartem w rolach głównych, a także oparty na sztuce musical Cole’a Portera Wyższe sfery. Przedstawienie wzbogacą wykonywane przez aktorów piosenki.
Nieopodal Filadelfii trwają przygotowania do drugiego ślubu Tracy Lord, pochodzącej z zamożnej rodziny przemysłowców. Poprzednie małżeństwo Tracy skończyło się burzliwie po dziesięciu miesiącach. Nic dziwnego, że zbliżająca się ceremonia wzbudza zainteresowanie nie tylko wśród elit, ale też u reporterów lokalnego brukowca, którzy podstępem dostają się do posiadłości Lordów. Tymczasem zjeżdżają się kolejni goście, w tym Dexter – były mąż Tracy. Po upojnym wieczorze przyszłą pannę młodą zaczynają dręczyć wątpliwości, czy dobrze robi, wychodząc za przystojnego George’a… Czy nazajutrz ślub się jednak odbędzie?
więcej
Szczegóły![ACID SNOW [BĘDZIE JESZCZE ZIMNIEJ] - plakat](/api/images/5fb051c8-7e25-447c-8285-2a93e698de57?width=148&height=212 "ACID SNOW [BĘDZIE JESZCZE ZIMNIEJ]")
ACID SNOW [BĘDZIE JESZCZE ZIMNIEJ]
Kontrowersyjny norweski reżyser Rolf Alme prezentuje autorską wersję jednego z filarów dziedzictwa kulturowego Północy – Domu lalki Henrika Ibsena. Spektakl przygotowany został z myślą o polskich realiach i polskich widzach, a treść ma prowokować i zaskakiwać. Adaptacja, ekscytująca niczym dobrze napisany kryminał, balansuje między oryginalnym przekazem Ibsena a ironią i absurdalnym humorem sytuacyjnym, zawsze jednak niosąc ze sobą myśli, obrazy i wypowiedzi o charakterze społeczno-politycznym.
więcej
Szczegóły
Francuska niespodzianka
Francuska niespodzianka to komedia napisana przez bardzo lubianego we Francji – autora, aktora, scenarzystę i reżysera – Jeana Poireta. W Paryżu była wystawiana wiele razy i w renomowanych teatrach, takich jak: Théâtre du Palais-Royal, Théâtre Édouard VII czy Théâtre de la Michodière. Sukces sztuki zaowocował w 1984 roku jej adaptacją filmową z Jeanem-Paulem Belmondo i Sophie Marceau w rolach głównych. To druga po Klatce wariatek sztuka Poireta, która doczekała się ekranizacji. Warto dodać, że w amerykańskiej produkcji Klatki wariatek wystąpili Robin Williams, Nathan Lane i Gene Hackman.
Francuska niespodzianka to sztuka o niedzielnym podrywaczu, który przyłapany przez żonę z kochanką, próbuje za wszelką cenę zatuszować przed nią cel ich spotkania. Usiłując rozwiać podejrzenia żony, kłamie, że dziewczyna, z którą się spotkał, to jego córka... Jedno kłamstwo pociąga za sobą drugie, a całej sytuacji nie ułatwia żona, która od samego początku wie, jakie były zamiary jej męża. To sztuka, w której wielki kłamca wpada w swoją pułapkę.
więcej
Szczegóły
Biedermann i podpalacze
Do willi Biedermanna przychodzą podpalacze. Wyglądają bardzo niewinnie – jeden to bezrobotny zapaśnik, drugi były kelner. Biedermann daje im jeść, a nawet pozwala spać na strychu. Chce wierzyć, że nie są podpalaczami. Dwaj młodzi ludzie wcale się jednak nie krępują. Nawet nie udają. Na strychu Biedermanna magazynują beczki z benzyną.
Świat zostaje podzielony na dwoje – wewnętrzny, symbolizowany przez dom Biedermanna, i zewnętrzny, który tworzy zróżnicowana grupa: bezdomnych, uciekinierów, terrorystów. Oglądamy rzeczywistość, w której to, co sztuczne, przeciwstawia się temu, co naturalne. Prawda walczy o istnienie z fałszem, wolność próbuje nie ulec totalnej inwigilacji, a uczciwość wydaje się w zaniku. Jako "strategia na życie" dominuje Kłamstwo.
W inscenizacji Silke Johanny Fischer podpalacze przybywają jako dwa demony. Stawiają trudne pytania i rozdrapują bolesne rany, szczególnie niewygodne wtedy, gdy człowiek traci swoje człowieczeństwo, a istotą jego funkcjonowania jest bezduszność. Sztuczności Biedermanna przeciwstawiona zostaje siła naturalności.
więcej
Szczegóły
