Dorota Rubin
15 oddanych głosów
Absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (2002).
Współpracowała z Teatrem Miejskim im. Witolda Gomborowicza w Gdyni oraz z teatrami warszawskimi: na Woli, Montownia, Nowym Praga, Studio Buffo, TEN Teatrem.
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
O!ŻENEK
„Ożenek” w jego klasycznej formie to obyczajowość i związki, próby tworzenia relacji podszytej czystą kalkulacją oraz wchodzenie na rynek matrymonialny. Kto, z kim i za ile? Wszystko to osadzone w realiach XIX-wiecznej Rosji…
A gdyby tak spojrzeć na utwór Gogola od nieco innej strony i pokusić się o jego współczesną interpretację? Ukazać perspektywę psychologiczną potrzeb i tęsknot współczesnego człowieka? Zdiagnozować obecne poszukiwania partnerów, randki rodem z portali internetowych czy gry, które prowadzą między sobą obie strony? Tego wyzwania podjęła się Anna Gryszkówna tworząc słodko-gorzki spektakl muzyczny o miłości i relacjach. Co więcej, zdecydowała się również wnikliwie pokazać w nim perspektywę męską. Dzisiejszego mężczyznę, próbującego tworzyć związki i pogubionego w próbie sprostania oczekiwaniom kobiet.
„O!żenek” pokazuje jak ogromną potrzebę miłości, przytulenia, czułości, bycia z drugim człowiekiem nosi w sobie każdy z nas, a jednocześnie jak duża jest niemożność stworzenia udanej relacji i kalectwo emocjonalne młodych ludzi. Mierzy się ze sprawami patriarchatu i prorodzinną perspektywą naszego kraju, w której kobiety „zachęcane” są do rodzenia dzieci i wychodzenia za mąż.
Spektakl dedykowany jest osobom będącym obecnie w temacie tworzenia związków, ale również tym, którzy za moment w nim będą, lub przeciwlegle – byli, oraz wszystkim chcącym pokusić się o chwilę refleksji nad kondycją współczesnych relacji, również z sobą samym.
„O!żenkowi” towarzyszy niezwykła forma wyrazu jaką jest wodewil. Lekki, muzyczny utwór sceniczny o cechach farsy, ze śpiewami i tańcami. Pozwala intensywniej, dogłębniej i dowcipniej wyrazić emocje. Jak twierdzi reżyserka spektaklu – ta forma teatralnej estetyki daje prawdziwą petardę. Tam, gdzie braknie emocji w monologu lub dialogu – zaczyna się śpiewanie, a uczucia, kiedy braknie już słów, można już tylko pięknie wyśpiewać.
więcej
Szczegóły
Śluby panieńskie
Młodzi szaleją, starzy przywołują wspomnienia. Międzypokoleniowe rozmowy toczą się wytrawnym Fredrowskim wierszem.
Jan Englert spogląda na klasykę ożywczym okiem. Scenografia Barbary Hanickiej łączy sielski krajobraz z nowoczesnością, muzyka Leszka Możdżera nadaje im refleksyjność. A tymczasem życie tętni wraz z rytmem i melodią wiersza. Kobiety się buntują, mężczyźni zaczynają podchody. Młodym sekundują dojrzali, z nostalgią wracając do swoich niespełnionych namiętności. Toczą się miłosne gry, wciągające i dwuznaczne.
Uprzejmie informujemy, że ze względu na układ sceny, spóźnieni widzowie nie będą wpuszczani na widownię. Prosimy o przybycie na spektakl z kilkunastominutowym wyprzedzeniem.
więcej
Szczegóły
