Barbara Wypych
589 oddanych głosów
Data urodzenia:
11-01-1992 (28 lat)
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi.
Od 2016 r w Zespole Teatru Współczesnego.
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
Szelmostwa Lisa Witalisa - czytanie online | #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na stronie internetowej Teatru Współczesnego: KLIKNIJ TUTAJ
Nagranie będzie dostępne bezpłatnie do 29 listopada.
Eksperyment teatralny w trybie zdalnym na szesnaście telefonów plus jeden - w czasie pandemii.
więcej
Szczegóły
Pomoc domowa
Farsa! Pyszna! Jedna z najzabawniejszych, które można zobaczyć na polskich scenach. Marc Camoletti – tytan gatunku, tekst wystawiany kilkadziesiąt tysięcy razy na całym świecie. Mąż (Krzysztof Dracz), żona (Katarzyna Gniewkowska), kochanek (Mirosław Kropielnicki), kochanka (Małgorzata Kocik/Barbara Wypych) i zdrady małżeńskie, jak to w farsie. Jedna noc, jedno mieszkanie, dwie sypialnie i… pomoc domowa (Krystyna Janda), kierująca wydarzeniami. Do tego znikający alkohol – whisky, tequila, rum i szampan, potęgujące nieporozumienia, słabości oraz śmieszności ludzkich charakterów. Jednym słowem – zabawa, i o nią tu idzie. Wspaniały przekład pana Bartosza Wierzbięty.
SPEKTAKL PRZEZNACZONY DLA WIDZÓW OD 12. ROKU ŻYCIA
więcej
Szczegóły
Bucharest Calling
W Bukareszcie panuje upał. Jest duszno, gorąco. Noc trwa długo, dzień krótko. Wszyscy znają wszystkich. No prawie. Możliwości są ograniczone. Pragnienia – nieskończone. Bieg wydarzeń wyznacza przypadek. A może nie ma przypadków? Prywatne utopie, popkultura i głośna muzyka nakręcają mocniej niż używki. Wydaje się, że życie jest gdzie indziej. A przecież jest tutaj. Zawsze tutaj. #drugaszansa
„Bucharest Calling” to portret pokolenia, które się nie załapało. Bo w rzeczywistości potransformacyjnej marzenia nie spełniają się bardziej.
więcej
Szczegóły
Kamień
Powikłane losy trzech rodzin, mieszkających kolejno w jednym z domów w Dreźnie w burzliwych czasach przed i po II wojnie światowej – od 1933 do 1993 roku, opowiedziane głównie przez kobiety, przedstawicielki trzech pokoleń. Kunsztowna kompozycja scen rozsypanych w czasie wzmacnia napięcia między bohaterkami, pozwala stopniowo odkrywać głęboko skrywane prawdy o ich przeszłości.
więcej
Szczegóły
Pomoc domowa
Zapraszamy Państwa na świetną, pełną niepochamowanego śmiechu farsę OCH Teatru.
Farsa! Pyszna! Jedna z najzabawniejszych, które można zobaczyć na polskich scenach. Marc Camoletti – tytan gatunku, tekst wystawiany kilkadziesiąt tysięcy razy na całym świecie. Mąż (Krzysztof Dracz), żona (Katarzyna Gniewkowska), kochanek (Mirosław Kropielnicki), kochanka (Małgorzata Kocik/Barbara Wypych) i zdrady małżeńskie, jak to w farsie. Jedna noc, jedno mieszkanie, dwie sypialnie i… pomoc domowa (Krystyna Janda), kierująca wydarzeniami. Do tego znikający alkohol – whisky, tequila, rum i szampan, potęgujące nieporozumienia, słabości oraz śmieszności ludzkich charakterów. Jednym słowem – zabawa, i o nią tu idzie. Wspaniały przekład pana Bartosza Wierzbięty.
Czeka nas wyjątkowy wieczór!
więcej
Szczegóły
Udając ofiarę
Współczesna Rosja. Śmiech przez łzy i do rozpuku a potem przerażenie. Młody Wala, mimo że jest absolwentem uniwersytetu, wybiera dość niespotykaną pracę w policji – udaje ofiary podczas wizji lokalnych. Jednak rekonstrukcje zbrodni nie prowadzą do odnalezienia prawdziwego sprawcy, udowadniają po prostu z góry założoną, najprostszą tezę... Sceny policyjnych rekonstrukcji przeplatają się ze scenami z domu rodzinnego Wali. Pojawia się hamletowski Duch Ojca Wali, który ostrzega go przed swoim bratem próbującym zająć jego miejsce w domu...
Bracia Presniakow stworzyli pełną groteskowego humoru, brawurową diagnozę pełnej absurdów współczesnej Rosji, współczesnego świata, w którym trudno, a często niebezpiecznie, być sobą. A także współczesnych trzydziestolatków wybierających życie bez zobowiązań i głębszych refleksji.
SPEKTAKL DLA WIDZÓW OD 16. ROKU ŻYCIA
więcej
Szczegóły
Psie serce 2
Zima 1925 roku w Moskwie. Świat kończącego się okresu NEP (Nowej Ekonomicznej Polityki) w państwie radzieckim, w dobie nadchodzącego stalinizmu, widziany oczami bezdomnego psa. Profesor Preobrażeński, luminarz nauki radzieckiej i europejskiej, prowadzi eksperymenty naukowe w poszukiwaniu sposobów odmładzania ludzkiego organizmu. Pies zostaje poddany eksperymentalnemu przeszczepowi, który przynosi nieoczekiwane skutki.
To zdarzenie rodem z science fiction, staje się dla autora pretekstem do niezwykle przenikliwej, gorzkiej diagnozy świata stworzonego przez rewolucyjną ideologię, napisanej przez autora ze specyficznym poczuciem humoru i w formie ocierającej się o groteskę. Wielowarstwowość utworu zmusza do stawiania sobie pytań uniwersalnych o wartości i o porządek świata, szczególnie aktualnych gdy „świat wypadł z formy*”.
* W.Szekspir – „Hamlet”
więcej
Szczegóły
Psie serce
Zima 1925 roku w Moskwie. Świat kończącego się okresu NEP (Nowej Ekonomicznej Polityki) w państwie radzieckim, w dobie nadchodzącego stalinizmu, widziany oczami bezdomnego psa. Profesor Preobrażeński, luminarz nauki radzieckiej i europejskiej, prowadzi eksperymenty naukowe w poszukiwaniu sposobów odmładzania ludzkiego organizmu. Pies zostaje poddany eksperymentalnemu przeszczepowi, który przynosi nieoczekiwane skutki.
To zdarzenie rodem z science fiction, staje się dla autora pretekstem do niezwykle przenikliwej, gorzkiej diagnozy świata stworzonego przez rewolucyjną ideologię, napisanej przez autora ze specyficznym poczuciem humoru i w formie ocierającej się o groteskę. Wielowarstwowość utworu zmusza do stawiania sobie pytań uniwersalnych o wartości i o porządek świata, szczególnie aktualnych gdy „świat wypadł z formy*”.
* W.Szekspir – „Hamlet”
więcej
Szczegóły
Arkadia
W ramach jubileuszowych obchodów Teatr Współczesny zaprasza 26 listopada o godz. 19.00. Na Scenie w Baraku odbędzie się czytanie performatywne w wykonaniu zespołu aktorskiego.
Jerzy Zawiejski zaczął pisać „Arkadię” w 1952r. W trzy lata później, kiedy nastąpiła pewnego rodzaju „odwilż” po śmierci Stalina, zaproponował sztukę Teatrowi Narodowemu, którego dyrektorem z racji połączenia dyrekcji Narodowego i Współczesnego był Erwin Axer. Sztuka podobała się, ale „czynniki partyjne” uznały, że „godzi w ustrój” co było równoznaczne z zakazem grania. W latach osiemdziesiątych w Muzeum Literatury rękopis utworu odnalazła Joanna Godlewska i tak tekst sztuki znalazł się ponownie w teatrze Współczesnym. Nigdy nie został opublikowany, tak że po raz pierwszy pojawi się w przestrzeni publicznej, nie tylko jako zapis czasu, w których powstawał, ale być może jako przesłanie uniwersalne.
więcej
Szczegóły
Czas barbarzyńców
Polska prapremiera sztuki z gatunku political fiction cenionego angielskiego dramaturga, tłumacza i reżysera, Dona Taylora (1936 – 2003).
To przypowieść o słabnącej demokracji liberalnej w Imperium Rzymskim, dawnym, a zarazem współczesnym, w którym niespodziewanie władzę przejmują barbarzyńcy. W wyniku radykalnych decyzji nowej ekipy rządzącej rozpoczyna się proces upadku dotychczasowych wartości, obyczajów i kultury. Jednak autor nie koncentruje się wyłącznie na politycznym wymiarze tej historii, pokazuje, jak barbarzyński żywioł wpływa na codzienne życie, jak rozpadają się przyjaźnie, kompromitują elity. Czy Julia dla kariery poświęci swoje przekonania i kochanka? Czy Adrian, idąc na dalekie artystyczne kompromisy, zachowa fotel dyrektora teatru? I jak te zdarzenia zmienią Marcusa? Don Taylor daje nam okazję prześledzić losy ludzi, którzy zostali zmuszeni podjąć – być może – najważniejsze decyzje w swoim życiu.
więcej
Szczegóły
Nim odleci
„Pośród największej burzy / Zawsze jest jakiś ptak, by nas uspokoić / Ten nieznajomy ptak / Śpiewa przed odlotem…”
Sztuka Floriana Zellera jest pozornie prostą historią rodzinną o małżeństwie z wieloletnim stażem, ich dorosłych córkach, tajemniczej znajomej męża z przeszłości i najnowszym ukochanym młodszej córki. Cały urok i wartość sztuki tkwi w sposobie jej opowiadania: autor nie zachowuje chronologii, co więcej, myli wciąż tropy, mnożąc warianty zdarzeń, zmienia punkty widzenia. Co się wydarzyło, a co jest tylko wyobrażeniem któregoś z bohaterów, kto jest kim ? W sposób kunsztowny, subtelny przeplata świat realny z metafizycznym. W bardzo precyzyjny sposób prowadzi widza przez labirynt splątanych losów swoich bohaterów, skłaniając do refleksji nad życiem, miłością i śmiercią.
więcej
Szczegóły