Wiśniowy sad

Tragikomedia

Próżno tu szukać gałęzi uginających się pod ciężarem owoców, nie ma robotników, wesoło i hałaśliwie wypełniających swoje kosze krwistoczerwonymi, nabrzmiałymi od soku i słodyczy kulami. Przepadły gdzieś tradycyjne przepisy na nalewki i konfitury. Po wiśniowym sadzie hula wiatr. A między starymi drzewami błąkają się już tylko wspomnienia. Lubow Raniewska przyjeżdża do rodzinnego majątku, by je ocalić i by się z nimi zmierzyć. Stary dwór wypełnia się znów gwarem młodych głosów, ożywa – jak za dawnych lat… Czy to jednak wystarczy, by powstrzymać upadek? I czy ktokolwiek wesprze jej walkę?

więcej

Elsynor

Tragedia

"Elsynor" Grzegorza Gołaszewskiego i Szymona Adamczaka to opowieść o miłości, stracie i życiowej przygodzie w dobie gier komputerowych. Akcja toczy się po obu stronach monitora.

Szekspir udziela licencji dla stworzenia gry MMORPG na podstawie swoich dramatów, a rzeczywistość pewnej szkoły wywraca się do góry nogami. Najważniejsze pytania w historii ludzkości pojawiają się przy akompaniamencie wczorajszej pizzy i napojów energetyzujących. Emocje, walka wręcz i jeszcze więcej emocji. Pozycja obowiązkowa dla nerdów i ich rodzin.

więcej

Sen srebrny Salomei

Tragedia

Wyobraźmy sobie, że budzimy się gdzieś na kresach Europy, gdzie toczy się krwawy polsko-ukraiński dramat. SEN SREBRNY SALOMEI. Przerażający koszmar sprzed wieków, który śni się nam do dziś i w którym jest coś tak odpychającego, że nigdy nie wspominamy o nim po przebudzeniu.

Słowacki w swoim najbardziej tajemniczym i kontrowersyjnym tekście wywraca na opak to, co wiemy – albo myślimy, że wiemy – o nas i naszej historii. Jest przy tym bezwzględny, okrutny i niezwykle współczesny. Czas spojrzeć w twarz trupowi, którego chowamy w szafie. O ile się odważymy…

więcej

Kochanie, zabiłam nasze koty

Tragikomedia

I tak będziesz miał tak samo, sympatetyczny więźniu własnej przewidywalności. W kolii zawiesistej ciszy pragniesz spalić tę samotność, ten cały tłuszcz życia. I choć kościoły są takie romantyczne, choć wszystko kręci Cię i Nas na maksa, to i tak NIC z tego.

Turborynienka i błonnik granulowany to właśnie te porównania, których używasz, by absolutnie NIC nie rozumieć.
Mac'n'cheesy i skrzydełka z BBQeen Grill, zjadane przeważnie po 18.00, najczęściej w towarzystwie sojowej latte, są główną przyczyną otyłości i uszkadzają chyba mózg. Normalnie zastrzeleni ludzie nie są tak Lynchowscy jak te nieustępliwe rajstopy ze szwem. Aura erotycznego łakomstwa i dozgonność empatio-symetrii są totalnie rakotwórcze. I to totalne, wszechogarniające człowieka uczucie niemożliwości niczego, NICZEGO!

więcej

Versus

Tragedia

Autor głośnego Golgota Picnic wraca do Poznania! Versus Rodriga Garcii to mocny i poruszający spektakl o rozpadającej się rodzinie, złączonej i jednocześnie podzielonej wielką tajemnicą z przeszłości. O ludziach funkcjonujących w skomplikowanym świecie winy i krzywdy, bliskości i nienawiści.

VERSUS to również poetycka opowieść o artystycznej prawdzie i o emocjach, które nieodmiennie towarzyszą wcielaniu się w kolejne role. Bez wybielania. Bez kompromisów. Bez cenzury.

więcej

Życie to nie teatr

Muzyczny

Muzyczna esencja czterech dekad Teatru Nowego. Nasi śpiewający aktorzy w towarzystwie świetnych instrumentalistów przypominają najlepsze i najbardziej znane utwory z bogatego dorobku Jerzego Satanowskiego oraz innych znakomitych kompozytorów. Usłyszymy wybór piosenek napisanych do tekstów m.in. Agnieszki Osieckiej, Bolesława Leśmiana, Bertolda Brechta, Edwarda Stachury i Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

więcej

Dom Bernardy Alba

Tragedia

Ból Bernardy po śmierci męża ukoić może jedynie ośmioletnia i rygorystyczna żałoba. W matriarchalnym więzieniu tkwi pięć córek, szalona babka, dwie służące i olbrzymi ładunek namiętności, które – nie znajdując naturalnego ujścia – z czasem eksplodują z gwałtownością wulkanu…

Czy jednak zamknięta szczelnie brama domostwa wystarczy, by odgrodzić się od świata pełnego niebezpieczeństw pokus i… mężczyzn?

więcej

Lear

Tragedia

Apodyktyczny i totalitarny Lear, król, władca absolutny i kolonizator, w obliczu zbliżającej się śmierci rozdaje swoim dzieciom wszystko, co jeszcze posiada, ślepo licząc, że w ten sposób uda mu się zachować chociaż tytuł oraz przynależne władcy przywileje.

Odrzucony przez rodzinę, odarty z mienia i godności, popada jednak stopniowo w coraz większy obłęd. Czy przyszłość będzie w stanie powiedzieć o przeszłości, że zrozumiała swoje szaleństwo, uznała swoje winy? Idąc za adnotacją autora przekładu, Józefa Paszkowskiego, twórcy spektaklu przenieśli jego akcję do XXXII wieku n.e. Lear staje się dzięki temu zabiegowi fantastycznym i abstrakcyjnym studium dzisiejszej sytuacji Europy i Polski z perspektywy przyszłości. W tym kontekście Lear, rozumiany zarówno jako postać, jak i wciąż odtwarzany tekst kultury, staje się figurą powrotu do (pamięci) przeszłości.

więcej

Most nad doliną

W ramach obchodów Roku Solidarności Polsko-Węgierskiej Teatr Nowy w Poznaniu oraz Węgierski Instytut Kultury w Warszawie zapraszają na Tydzień Węgierski, który odbędzie się na scenach Teatru Nowego już pod koniec września. Spragnieni bliższych spotkań z kulturą węgierską widzowie będą mieli w czym wybierać.

28 września na Scenie Nowej o godz. 18.30 odbędzie się czytanie MOSTU NAD DOLINĄ Janósa Haya w reżyserii Jakuba Skrzywanka – przejmującej opowieści o nastolatku, który za wszelką cenę stara się uciec przed samotnością.

więcej

Ja jestem Hamlet

Dramat

Strzeżcie się zwykli ludzie, szarzy ludzie bez tego czegoś w środku, zwyczajni ludzie, normalni, przeciętni zjadacze chleba, ludzie – ciułacze codzienni; strzeżcie się, ludzie – tak zwani wszyscy obywatele, ludzie – rodacy, sąsiedzi, bracia, jak każdy ogół w większości!
Ja jestem Hamlet, co wam dupska skopie czarownie!
Ja jestem Hamlet, co się wam dobierze do wszystkiego, co wasze, a wszystko, co wasze, jest do dobrania się przeze mnie, bo ja wiem i znam was aż za dobrze!
Ja jestem artysta, który się ponad waszym niczym unosi i pęcznieje sobą!
Ja jestem krzyk wielkości pojedynczej, uciemiężonej przez prymitywizm matek!
Ja jestem dziedzic spotworniałych ojców!
Ja jestem Hamlet i wyreżyseruję wam taki świat, na jaki zasłużyliście!

więcej

Iwona, księżniczka Burgunda

Mamy wszystko pod kontrolą. Wiemy, co jest dla nas najlepsze. Wybraliśmy najzdrowszą dietę, ładnie położone mieszkanie, wygodne i modne ciuchy. Znaleźliśmy sobie najlepszego dostępnego partnera i mamy krąg sprawdzonych przyjaciół, na których zawsze możemy liczyć. Żyjemy sobie jak księżniczki i jesteśmy bardzo szczęśliwi. Najszczęśliwsi. Niech no tylko ktoś spróbuje powiedzieć, że nie jesteśmy. Że źle wybraliśmy. Poderżniemy mu gardło z lekkim sercem.

więcej

Mosdorf. Rekonstrukcja

Dramat

Biografia Jana Mosdorfa zbudowana jest na sprzecznościach: ratujący Żydów antysemita, zaangażowany w brutalną działalność polityczną błyskotliwy doktor filozofii, twórca faszyzującego ruchu sprzeciwiający się hitleryzmowi, człowiek w chwilach politycznego zagrożenia porzucający swoich ideologicznych towarzyszy, by później oddać życie w obronie innych.
Czy wyznając ideologię opartą na wykluczeniu i przemocy, można okazać się w krytycznym momencie przyzwoitą jednostką? Czy da się sprowadzić ludzkie poglądy i czyny – zwłaszcza, gdy są względem siebie sprzeczne – do wspólnego mianownika? Czy każda biografia składa się tylko z czerni i bieli?

więcej

Iwona, księżniczka Burgunda

Dramat

Mamy wszystko pod kontrolą. Wiemy, co jest dla nas najlepsze. Wybraliśmy najzdrowszą dietę, ładnie położone mieszkanie, wygodne i modne ciuchy. Znaleźliśmy sobie najlepszego dostępnego partnera i mamy krąg sprawdzonych przyjaciół, na których zawsze możemy liczyć. Żyjemy sobie jak księżniczki i jesteśmy bardzo szczęśliwi. Najszczęśliwsi. Niech no tylko ktoś spróbuje powiedzieć, że nie jesteśmy. Że źle wybraliśmy. Poderżniemy mu gardło z lekkim sercem.

więcej

MATKA

Dramat psychologiczny

„Skomponowałem w wagonie, jadąc do Jaworskich pod Warszawę, potworny dramat Czystej Formy pt. MATKA. O ile mi się uda, będzie wprost cudowne” — pisał Witkacy w liście do żony z 28 listopada 1924 roku. Trzy tygodnie później sztuka była gotowa, choć na swoją prapremierę musiała poczekać jeszcze czterdzieści lat, do czasu, aż na deskach Teatru Starego wystawił ją Jerzy Jarocki.Parodia naturalistycznego teatru Strindberga, Ibsena i Przybyszewskiego?
Autobiograficzny portret wszechstronnego artysty, uzależnionego od utrzymującej go matki?
Filozoficzny traktat ukryty pod pozorami obyczajowego dramatu czy może narkotyczna wizja zakompleksionego megalomana?
Czysta Forma — czy czysta blaga?MATKA to opowieść o ludziach skazanych na bliskość.
O bliskości, która potwornieje i wyradza się w swoje przeciwieństwo.
O więziach, które są więzami.Uniwersalna opowieść o rodzinie.
Bo to rodzina jest tym, co na początku wprawia nas w ruch, i tym, co nas ostatecznie pożera.

więcej