Tutli-Putli

Muzyczny

Operetka Witkacego konfrontuje ludożerców z wyspy Tua-Tua i kombatantów Wielkiej Wojny, która miała być ostatnią, ale Witkacy wiedział, że nie będzie. Tak zwana cywilizacja i tak zwana dzikość przeglądają się w sobie jak w lustrze. Oto twarz kolonializmu: z jednej strony znudzenie, chucie i forsa, z drugiej – egzotyczne narkotyki i fatalizm. Wszystko przerysowane, bo to karykatura, ale, jak u Witkacego, wróżebna. Zagłada ostatniego rajskiego zakątka na Ziemi jako musical: na to wpaść mógł tylko Witkacy. Jazzband, rewia i tropiki, czyli kwestia, kto jest dziki?

Twórcy Teatru Malabar Hotel łączą szaloną operetkę Witkacego z tekstami antropolożki Marii Czaplickiej i podróżnika Bronisława Malinowskiego, by podjąć temat różnorodności kulturowej i zapytać, jaki wpływ wywiera na nas miejsce zamieszkania i społeczeństwo.

więcej

Skowyt

„Skowyt” to portret pokolenia Beat - mapa świata „przodków kontrkultury” i dokument o przepaści dzielącej obecne formy życia miejskiego od tamtej, wielkiej, propozycji.
Allen Ginsberg, Jack Kerouac, Gary Snyder, William S. Burroughs, Neal Cassady, Ken Kesey, Charlie Parker i kobiety - często bezimienne - przewijające się przez zmaskulinizowane środowisko Bitników, stanowili radykalną grupę towarzysko-artystyczną. Tworzyli oni osobną modę, muzykę, literaturę, styl zarabiania pieniędzy, ale też życia bez nich, model relacji z poprzednim pokoleniem, obyczajowość, religijność, seksualność. Pytania, które zadawali to formacyjne, pokoleniowe bomby.
„Skowyt“ to wykopaliska live w przestrzeni straconych pytań pokoleniowych: próba archeologii ducha. Nazwa Beat Generation może oznaczać pokonanych, pobitych, ale i uczestniczących w rytmie, pulsujących, transowych. Może również, jak zinterpretował Kerouac, pochodzić od słowa „beatific”, co oznacza „uświęcający”, „błogosławiony”.
Modne dziś słowo „hipster”, oznaczało w latach 40 i 50 XX wieku białego, uczestniczącego w kulturze czarnego jazzu bepopowca. Dlaczego dzisiejsza hipsterska kultura jest w swych zasadniczych przejawach powierzchowna, nieuczestnicząca, nieryzykująca i zgromadzona wokół gadżetu?
Podstawiamy lustro kontrkultury. Trzymając w rękach wybuchowy manifest wolności, orientujemy się, jak bardzo rozmiar propozycji bitników nas przerasta. Pytanie brzmi — co dziś możemy zrobić z testamentem Beat?
To spektakl o tym, czego nie mamy, a co bardzo chcielibyśmy mieć.
Hipsterze. To spektakl dla ciebie. Zobacz, skąd pochodzisz!

więcej

Mistrz i Małgorzata

Dramat

Moskwa lat trzydziestych. Miasto, w którym dekretem zlikwidowano Boga, dostaje się we władanie czarnej magii. Historia miłości pisarza do Małgorzaty przeplata się z opowieścią o wizycie Szatana, który pojawia się pod postacią zagranicznego konsultanta w drogim garniturze. Towarzyszy mu wielki kot jeżdżący tramwajem i chudy osobnik o szyderczej fizjonomii.

Twórcy spektaklu pytają o znaczenie duchowości, prawdy i wolności w naszym życiu. Po świecie Bułhakowa oprowadza nas kilku narratorów, a przedstawienie wzbogacają elementy teatru formy i teatru lalkowego.

więcej

Alicja w Krainie Czarów

Dla dzieci

W inscenizacji Magdy Miklasz Alicja jest współczesną nam dziewczynką, która śni sen swojej ulubionej bohaterki z powieści Lewisa Carolla. Wędruje ona po onirycznej, abstrakcyjnej rzeczywistości, skonstruowanej niczym budowla z klocków. Na każdym etapie swojej podróży spotyka osobliwe postaci, przypominające Alicji osoby z jej otoczenia. Fascynują ją, drażnią, śmieszą, ale też inspirują. Każda z nich ukazana jest w zupełnie różnym estetycznie świecie i przedstawiona za pomocą odmiennych gatunków teatralnych (co stanowi element edukacyjny dla młodych widzów).

Podróż Alicji jest podświadomym poszukiwaniem siebie, próbą rozpoznania własnych pragnień i konfrontacją z otaczającym światem na płaszczyźnie snu.

„Alicja w Krainie Czarów” w Teatrze Syrena to spektakl złożony ze zjawiskowych obrazów, wykorzystujący różnorodne gatunki teatralne i muzyczne (muzykę do przedstawienia skomponowała Gaba Kulka, bazujący na surrealistycznym poczuciu humoru, inspirowany filmami Tima Burtona i jedną z najsłynniejszych książek obrazkowych XX wieku – „Tam, gdzie żyją dzikie stwory” Maurice’a Sendaka.

więcej

Ferdydurke

Dramat

Trzydziestoletni Józio przeżywa istny horror. Horror egzystencjalny. Świat poddaje go torturom, wciskając na powrót w szkolną ławkę - za małą i obklejoną wyżutą gumą. Tłamsi nowoczesność trendów, mierzi zatęchłość ziemiańskiego dworku. Torturuje wreszcie Józio sam siebie: wstydem, lękiem i kompleksami. Pragnie się ukształtować, a jednocześnie chce pozostać niedookreślony. Jednak nie może uciec przed gębą inaczej, jak tylko w inną gębę. Nie wie kim jest, ale wie, kiedy go deformują.

Stojący za sukcesem „Mistrza i Małgorzaty” Teatr Malabar Hotel wraz z Teatrem Dramatycznym tym razem przedstawiają kanon literatury polskiej - FERDYDURKE. Zjawiskowość scenografii, lalki i maski tworzące szaleństwo półsnu, sprawiają, że adaptacja powieści jest wyjątkowa, a jednocześnie bardzo wierna Gombrowiczowi. FERDYDURKE staje się horrorem egzystencjalnym, który zachwyca. Bo jak ma nie zachwycać, skoro zachwyca?

więcej