Anna Pijanowska
84 oddanych głosów
Wiek: 31 lat
więcej
więcej
Spektakle z udziałem tego aktora:
1984: Ministerstwo miłości
„1984: Ministerstwo Miłości” to spektakl inspirowany jedną z najpopularniejszych dystopii XX wieku — „Rokiem 1984” George ’ a Orwella.
Oceania. Rok 20??. Osiemnaście lat temu z życia czterech osób zniknęła dwójka dzieci — chłopiec i dziewczynka. Dzieci zbiegły spod opieki Starszego Brata. Jako uciekinierzy, zostały przez System uznani za wrog ó w państwa. Zostały ewaporowane: wszystkie ślady ich istnienia wymazano, a ich bliscy mieli od tamtej pory żyć tak, jakby dzieci nigdy nie było: nie mogli mieć niczego, co wiązało się z dziećmi, nie mogli o nich mówić, wspominać, śnić o nich. Nie mogli o nich myśleć. Dzieci nigdy nie było. Jakiekolwiek odstępstwo od tego nakazu uznawane jest za myślozbrodnię.
Ojciec i siostra dziewczynki, matka chłopca i nauczycielka dzieci — każda czterech postaci kilka dni temu otrzymała tajemniczą przesyłkę. Tym sposobem w ich domach po raz pierwszy od osiemnastu lat pojawił się ślad Dzieci. Cała czwórka została aresztowana. Przed sądem w Ministerstwie Miłości będą musieli opowiedzieć co łączy ich z ewaporowanymi dziećmi.
Na czas spektaklu Teatr Ludowy staje się Ministerstwem Miłości. Widzowie, jako gremium sędziowskie, będą mogli wraz z biegiem przesłuchań decydować, którą z czterech perspektyw opowieści chcą poznać. W relacji indywidualności ze zbiorowością demokratycznie zagłosują, komu przyznać, a komu odebrać prawo głosu. “1984: Ministerstwo Miłości” zadaje pytanie, czym staje się władza ludu w opresyjnej sytuacji inwazji na czyjąś pamięć.
Ojciec i siostra dziewczynki, matka chłopca i nauczycielka dzieci — każde z nich dokona przed zgromadzonymi własnej introspekcji – wizji lokalnej przeszłości. W wiwisekcji własnej pamięci spróbują opowiedzieć o tym, co uznano za zapomniane i poczuć na nowo to, co nie było odczuwane od dawna.
Spektakl dla którego punktem wyjścia jest słynna powieść George’a Orwella „Rok 1984”, będzie interaktywną grą z widzem, który wraz z przestąpieniem progu Teatru Ludowego znajdzie się w Ministerstwie Miłości. Widzowie wraz z aktorami staną się aktywnymi uczestnikami dystopii, która dzięki wsparciu nowych technologii pozwoli im wniknąć w fabułę i wpływać na jej przebieg. Spektakl powstaje w ramach międzynarodowego projektu PLAY ON!, którego celem jest implementacja mechanizmów gier wideo do narracji teatralnej.
premiera 13 maja 2022r. Duża Scena
więcej
Szczegóły
Akt równoległy
I kto by pomyślał, że wszystko zaczęło się od zamieszczonej w gazetce parafialnej reklamy miłego, uroczego i zacisznego hoteliku. Pewnego wieczoru zjawiają się tam dwie pary kochanków i jak zapewne domyślacie się Państwo, każdy z nich pełnoprawnego małżonka zostawił w mieście. I w tym momencie ten opis właściwie powinien się skończyć, aby nie popsuć Wam zabawy, co i tak jest zupełnie niemożliwe! Jeden z najbardziej zabawnych tekstów, jaki kiedykolwiek został napisany dla teatru. Opowieść o trudach tego „pierwszego” skoku w boku i małżeńska komedia omyłek, ale czy tylko? Tak naprawdę jest jeszcze jeden ważny, tajemniczy bohater - zupełnie niegroźny, nieco fajtłapowaty, nieco powolny i trochę ...Ale zobaczcie sami, bycie zaskakiwanym jest nieprawdopodobnie śmieszne i urocze.
więcej
Szczegóły
Solaris
Co to jest Solaris? Co to za czyściec i kim są ci ludzie tutaj? Dlaczego tu są? Przed czym uciekli? Wszyscy oni natrafili na rzeczywistość, która ich dusiła. I dusząc się, zaczęli walczyć o życie. Dusisz się, pytał we śnie Sartoriusa jego ojciec. Dusisz się? Idź do lasu. Tam jest przestrzeń, tam jest powietrze. Okłamałeś siebie, szukając życia gdzie indziej. Ono było w lesie. Pod ziemią i nad ziemią. W korzeniach, które łączą się ze sobą, tworząc niezawodną, życiodajną komunikacyjną sieć, wspólnotę drzew. Dusisz się, pytała Harey Krisa, a on nie potrafił jej odpowiedzieć szczerze na to pytanie. A kiedy wreszcie odpowiedział, nie pozostało jej nic innego niż to, co zrobiła. Dusisz się, zapytać mogłaby Snaut jej matka. I odtrąciłaś jedyną osobę, która kochała cię bezwarunkowo? — Solaris jawi się jako haust nierealnego powietrza. Ale nie możesz po prostu uciec na Solaris, by schronić się przed wszystkim, co cię przytłacza. Nie możesz schować się przed życiem pod peleryną. Na Solaris trzeba odkryć miłość. Na Solaris trzeba odkryć sens powrotu do życia. Na Solaris trzeba odkryć nowy kierunek. I narodzić się na nowo. Masz jedno życie. Ile go jeszcze zostało?
Spektakl "Solaris" jest wynikiem drugiego modułu warsztatowego, realizowanego w ramach projektu "Przewodnicy zmysłów", skierowanego do osób niewidomych i słabowidzących, realizowanego w ramach programu MKiDN "Edukacja kulturalna", z Funduszu Promocji Kultury, a także dzięki finansowemu wsparciu Urzędu Miasta Krakowa.
więcej
Szczegóły
Iwona, Księżniczka Burgunda
To pierwszy tekst dramatyczny, który wyszedł spod pióra wielkiego cynika, Witolda Gombrowicza. Opublikowaną przed wojną opowieść o fikcyjnej rodzinie królewskiej, której ceremoniały i megalomania zostały obnażone przez bezwolną, nijaką, milczącą kobietę wziął na warsztat Cezary Tomaszewski, reżyser, choreograf i performer. Kim w jego interpretacji okaże się Iwona, w którą na scenie wcieli się Beata Schimscheiner?
więcej
Szczegóły
Anioły w Ameryce
Spektakl przeznaczony dla widzów dorosłych.
Autorska interpretacja tekstu Tony’ego Kushnera, będącego amerykańską epopeją, którą sam autor nazwał „gejowską fantazją na motywach narodowych”. Opowieść o tym, jaka jest cena prawdy, wolności i indywidualizmu, która okazuje się boleśnie aktualna szczególnie dziś, szczególnie w Polsce. To pełna ironii i zjadliwego humoru historia o „demokracji” z czasów administracji ultraprawicowego prezydenta - Ronalda Reagana, nazwana też arcydziełem epoki chaosu. Jest jednak przede wszystkim opowieścią o miłości – „miłości w czasach zarazy”.
więcej
Szczegóły
Zmowa milczenia
„Historia się wprawdzie nie powtarza, ale udziela lekcji” – mówi w swoim spektaklu Marcin Liber w ślad za Tymothy Snyderem, amerykańskim specjalistą od dziejów Europy Środkowej i Wschodniej. Ze skrawków historii, inspiracji literackich, ale też z uważnego obserwowania otaczającej nas rzeczywistości, powstaje teatralny pejzaż współczesnych przemilczeń. Za murem przyzwalającego milczenia rozkwita antyutopia, kraina która miała być niemal rajem na ziemi, a stała się piekłem, w tej historii szczególnie dla kobiet. Ona – matka, przyjaciółka, ciotka, możesz to być też Ty – pewnego dnia zostaje pozbawiona wszelkich praw, konta, pracy, przyjaciół, tożsamości, a nawet myśli i ktoś nagle uznaje, że Ona nie może wypowiedzieć dziennie więcej niż sto słów...
więcej
Szczegóły
Mistrz i Małgorzata
Spektakl przeznaczony dla widzów dorosłych.
Jaki diabeł skusił Adaptatora powieści Michaiła Bułhakowa, że podjął próbę zmierzenia się z kultowym tekstem i zrozumienia jego autora i świata, z którego wyrosła ta opowieść? Świata, który wydawało się, że ma być już wolny od „opium dla ludu”, a jednak…
Czy Diabeł w Moskwie Bułhakowa nie był bardziej prawdziwy niż w dzisiejszym Krakowie? Czy niewiara Bułhakowa nie była bardziej metafizyczna niż wiara dzisiejszych „wierzących”?
Diabelski korowód świty Wolanda przybył do miasta. Chce je poznać, dowiedzieć się jak żyją ludzie, w co wierzą, co jest dla nich ważne, co lepsze: cuda czy apokalipsa? Tytułowy Mistrz to pisarz, Małgorzata zaś wierzy w jego pisanie i jest gotowa na wszystko, żeby je ocalić. Ale o czym jest jego powieść? Główni jej bohaterowie to Jeszua i Piłat. A diabeł obserwuje, miesza i sprawdza.
W co wierzycie dzisiaj? W co wydaje wam się, że wierzycie? A w diabła też nie? A ci co nie wierzą w nic, po co żyją? Myślicie, że jak umrą stare religie, nadejdzie ateizm? Bułhakow mówił o sobie, że jest mistykiem. Nie magia go zajmowała, ale mistycyzm. Jak być mistykiem w świecie, który nie wierzy? Ano tak.
Adaptator przeszedł z Mistrzem Bułhakowem całą drogę tworzenia, ale czy i jak wierzy dziś w Twórcę?
więcej
Szczegóły
Hańba
Człowiek zhańbiony to człowiek, który utracił coś, czego nie da się odzyskać. Jest jak trędowaty, jego hańba może zarazić tych, których dotknie. Utracił, ale być może też uzyskał. Bo dopiero upadłszy tak nisko, jak tylko się da, do poziomu psa, człowiek może podjąć próbę zrozumienia, kim naprawdę jest i ile tak naprawdę warte jest jego życie. Człowiek może pohańbić się w oczach innych ludzi, ale prawdziwa hańba dotyka go dopiero w jego własnych oczach. Sam przed sobą staje się niegodny, bezwartościowy i skalany. Sam musi stanąć w obliczu wyzwania odbudowania siebie, ukonstytuowania siebie na nowo. Musi określić, kim będzie oraz czy i w jaki sposób jego hańba będzie stanowić o jego tożsamości.
Zagłębiając się w powieść Coetzee'go i stawiając kolejne pytania, odkrywamy niewygodne prawdy, które prowadzą do coraz trudniejszych pytań. O winę, o wstyd, o samotność, o naturę nienawiści i przemocy, o mężczyzn, o kobiety. Ale Coetzee nie udziela odpowiedzi, tylko z ironicznym uśmiechem podsuwa nam kolejne obrazy, kolejne sceny i kolejne przemilczenia, prowadząc coraz głębiej w otchłań hańby.
Na scenie ofiary po raz kolejny stają twarzą w twarz z oprawcami, jednym i drugim udziela się głosu. Pytanie brzmi, czy ten akt może doprowadzić do pojednania, czy też stanowić będzie kolejny rozdział niekończącej się historii ludzkiego cierpienia.
więcej
Szczegóły
Sędziowie
Sędziowie – ostatni dramat Stanisława Wyspiańskiego, pisany i redagowany w obliczu ostatecznej perspektywy, śmierci – to wielki sąd nad światem.
Pisarz sięgnął po historię rodem ze współczesnej mu kroniki kryminalnej: o zabójstwo ciężarnej służącej zostaje oskarżony syn miejscowego bogacza. Jednak w ten wątek kryminalny wplecione są historie zdrady i dzieciobójstwa, przemocy i przekupstwa, ale też wielkich namiętności, miłości: kobiety do mężczyzny i ojca do syna. Pospolita zbrodnia nabiera na tym tle rozmiarów greckiej tragedii. Tam gdzie krzywda i zbrodnia pojawia się zemsta i kara. I choć sędziowie rozstrzygający sprawę w groteskowy sposób nie dorastają do wymiaru tragedii, w jakiej z urzędu biorą udział, próbują ferować wyroki. Mimo nich jednak na oczach widzów staje się sąd ostateczny - ostatecznie rozstrzygający o winie i karze.
Sędziowie to antyczna tragedia i współczesny mroczny thriller w jednym. Zwięzły, ostry, mistrzowski dialog, piękny w swoich ripostach prowokuje do szybkiego, filmowego montażu, daje niezwykłe, emocjonalne zwroty akcji. Pełna napięcia fabuła przesycona jest elementami grozy i tajemniczości, mimo że to jeden z niewielu realistycznych dramatów Stanisława Wyspiańskiego.
więcej
Szczegóły
Rewizor. Będzie wojna! | #WspieramKulture
Link do bezpłatnej transmisji znajdziesz na Facebooku Teatru Ludowego: KLIKNIJ TUTAJ
Mikołaj Gogol w „Rewizorze” demaskuje układy funkcjonujące w każdym społeczeństwie i systemie. Artur Pałyga przystawia naszej rzeczywistości gogolowskie lustro. Na ile jesteśmy w stanie się w nim przejrzeć i rozpoznać? Tym bardziej, że lustro wydaje się być rodzajem krzywego zwierciadła. A może to świat już tak bardzo wypadł nam z formy. To już nie pierwszy ani drugi, tylko kolejny rewizor, który przyjeżdża do miasta. Wszyscy mieszkańcy są zmęczeni wciąż powracającą historią i nikt nie chce zajmować się Rewizorem. Ale On wie jak do siebie przekonać. Popisy taneczne, wokalne i kulinarne, w ramach wszechobecnych talent show to już przeżytek. Najbardziej trendy jest teraz wojna "Z czego się śmiejecie? Z samych siebie się śmiejecie". Tylko, że ten śmiech znaczy już coś kompletnie innego.
więcej
Szczegóły
Kto się boi Virginii Woolf?
Odkrywcza i drapieżna psychodrama na podstawie głośnej sztuki Edwarda Albee’go. George i Martha, małżonkowie z solidnym stażem, spodziewają się kurtuazyjnej wizyty znajomego i jego świeżo poślubionej żony.
Banalne spotkanie towarzyskie w wąskim gronie szybko zmienia się jednak we wciągającą i niebezpieczną grę, w której stawka co chwilę podbijana jest o kolejne wstydliwe tajemnice, kompleksy i marzenia. I żaden z uczestników nie ma zamiaru przestrzegać zasad fair play…
więcej
Szczegóły
