Aktor teatralny i filmowy, w 1972 ukończył studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. W tym samym roku zadebiutował na scenie Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w sztuce Toruń według Stefana Żeromskiego, wcielając się w rolę Walka-Walentego. Występował w tym teatrze do 1974. Następnie grał w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi (1974–1978), Teatrze Reduta 77 (1978–1980), Teatrze Polskim w Warszawie (1981–1982), Teatrze Na Targówku (1982–1987) i Teatrze Nowym w Warszawie (1987–1996). W filmie debiutował w 1971 w epizodycznej roli w komedii obyczajowej 150 na godzinę. Zaczął wówczas występować z licznych produkcjach telewizyjnych i kinowych. W późniejszych latach zajął się także reżyserią dubbingu.